Έχουμε βελτιώσει την τεχνολογία και λαμβάνουμε με σιγουριά πολύ υψηλές αποδόσεις.
Λαμβάνω εύκολα την 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνη από την 4-χλωροανιλίνη και το χλωριούχο βενζοϋλο, τα οποία είναι πολύ εύκολο να συνθέσω ο ίδιος. Η απόδοση με βάση την 4-χλωροανιλίνη είναι 68% της 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνης (σημείο τήξης στους ~ 96-101 ° C).
Έχοντας λάβει την 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνη, την τοποθετώ σε αντιδραστήρα με αδρανή ατμόσφαιρα με ξηρό διαλύτη και προσθέτω σταδιακά χλωροακετυλοχλωρίδιο με ανάδευση υπό παλινδρόμηση και ψύχω. Μετά την ψύξη, πλένω τους διαχωρισμένους κρυστάλλους με διαλύτη και ανακρυσταλλώνω σε αιθανόλη + νερό. Έχοντας λάβει όμορφες βελόνες 2-(2-χλωροακεταμιδο)-5-χλωροβενζοφαινόνης με σημείο τήξης 123-126 ° C...
Η απόδοση είναι 82%.
Η 2-(2-χλωροακεταμιδο)-5-χλωροβενζοφαινόνη πρέπει να μετατραπεί σε νορμεθυλδιαζεπάμη.
Αυτό γίνεται πολύ απλά... Η 2-(2-χλωροακεταμιδο)-5-χλωροβενζοφαινόνη τοποθετείται στον διαλύτη και προστίθεται χλωριούχο αμμώνιο και στη συνέχεια ουροτροπίνη. Όλα αυτά τίθενται σε παλινδρόμηση με ανάδευση, μετά την οποία απομονώνεται και κρυσταλλώνεται η νορμεθυλδιαζεπάμη. Η απόδοση της νορμεθυλδιαζεπάμης ήταν 76% με σημείο τήξης 217-219 °C.
Το επόμενο βήμα είναι η λήψη της θειονορδιαζεπάμης.
Για να γίνει αυτό, η πυριδίνη χύνεται σε αντιδραστήρα εξοπλισμένο με σωλήνα χλωριούχου ασβεστίου. Ενώ αναδεύεται, ενεργοποιώ τη θέρμανση και όταν επιτευχθεί η επιθυμητή θερμοκρασία, προσθέτω δεκαθειούχο τετραφωσφόρο... αναδεύω για 10 λεπτά και προσθέτω Νορμεθυλδιαζεπάμη σε μέρη. Μετά την παλινδρόμηση... ψύχω και εξουδετερώνω.
Φιλτράρω και ανακρυσταλλώνω τη θειονορδιαζεπάμη με απόδοση 68% έχοντας σημείο τήξης 240-250 ° C
Το τελευταίο στάδιο είναι το απλούστερο.
Θειονορδιαζεπάμη > Αλπραζολάμη
Τοποθετώ τη Θειονορδιαζεπάμη σε αντιδραστήρα εξοπλισμένο με σωλήνα χλωριούχου ασβεστίου και ρίχνω ξηρή n-βουτανόλη στον αντιδραστήρα και προσθέτω ακετυλοϋδραζίδιο. Επαναρροή, απόσταξη του διαλύτη και απομόνωση της αλπραζολάμης. Έλαβα ένα λευκό ημιδιαφανές ένυδρο της αλπραζολάμης, με σημείο τήξης ~ 120 °C μετά από ανακρυστάλλωση σε νερό.
Το έργο μου όμως ήταν να λάβω άνυδρη αλπραζολάμη. Ξηραίνω το ένυδρο στους 65° για 24 ώρες και λαμβάνω άνυδρη αλπραζολάμη (οι κρύσταλλοι έχουν χάσει τη λάμψη τους), με σημείο τήξης στο θερμόμετρο 229-232°C.
Εάν ανακρυσταλλωθεί από άνυδρο διαλύτη, θα λάβουμε κρυστάλλους με τη μορφή χαλαρών μακρών βελονών.
Η απόδοση της ξηρής αλπραζολάμης ήταν ~75%.
Ο σχηματισμός της ένυδρης αλπραζολάμης αποδεικνύεται στο φάσμα IR από την παρουσία μιας ευρείας ζώνης ΟΗ στα 3420 cm - 1.
C17H13ClN4 - 2H2O (MW = 344,80).
Μια άλλη μορφή (πιθανώς διαλυτό) κρυσταλλώνεται από διοξάνιο με σημείο τήξης 236-239°C,
και από χλωροφόρμιο-μεθανόλη με σημείο τήξης 240-243°C, μικρές βελόνες...
Έχω μια πλήρη τεχνολογία για την παραλαβή αλπραζολάμης με υψηλή απόδοση και χαμηλό κόστος και διαθέσιμα αντιδραστήρια που είναι εύκολα διαθέσιμα στο δημόσιο τομέα.
Είμαι στην ευχάριστη θέση να πουλήσω την τεχνολογία αυτή για 25.000 δολάρια.
Θυμηθείτε ότι 1 κιλό αλπραζολάμης θα σας δώσει 500 χιλιάδες δισκία με δόση 2mg, τα οποία κοστίζουν τουλάχιστον 3 έως 5 δολάρια στη μαύρη αγορά. 1,5-2,5m $
Το κόστος ενός τέτοιου κιλού στην παραγωγή δεν υπερβαίνει τα 300-400 $. Μεγάλη ποσότητα διαλυτών αναγεννάται και επαναχρησιμοποιείται.
Λαμβάνω εύκολα την 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνη από την 4-χλωροανιλίνη και το χλωριούχο βενζοϋλο, τα οποία είναι πολύ εύκολο να συνθέσω ο ίδιος. Η απόδοση με βάση την 4-χλωροανιλίνη είναι 68% της 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνης (σημείο τήξης στους ~ 96-101 ° C).
Έχοντας λάβει την 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνη, την τοποθετώ σε αντιδραστήρα με αδρανή ατμόσφαιρα με ξηρό διαλύτη και προσθέτω σταδιακά χλωροακετυλοχλωρίδιο με ανάδευση υπό παλινδρόμηση και ψύχω. Μετά την ψύξη, πλένω τους διαχωρισμένους κρυστάλλους με διαλύτη και ανακρυσταλλώνω σε αιθανόλη + νερό. Έχοντας λάβει όμορφες βελόνες 2-(2-χλωροακεταμιδο)-5-χλωροβενζοφαινόνης με σημείο τήξης 123-126 ° C...
Η απόδοση είναι 82%.
Η 2-(2-χλωροακεταμιδο)-5-χλωροβενζοφαινόνη πρέπει να μετατραπεί σε νορμεθυλδιαζεπάμη.
Αυτό γίνεται πολύ απλά... Η 2-(2-χλωροακεταμιδο)-5-χλωροβενζοφαινόνη τοποθετείται στον διαλύτη και προστίθεται χλωριούχο αμμώνιο και στη συνέχεια ουροτροπίνη. Όλα αυτά τίθενται σε παλινδρόμηση με ανάδευση, μετά την οποία απομονώνεται και κρυσταλλώνεται η νορμεθυλδιαζεπάμη. Η απόδοση της νορμεθυλδιαζεπάμης ήταν 76% με σημείο τήξης 217-219 °C.
Το επόμενο βήμα είναι η λήψη της θειονορδιαζεπάμης.
Για να γίνει αυτό, η πυριδίνη χύνεται σε αντιδραστήρα εξοπλισμένο με σωλήνα χλωριούχου ασβεστίου. Ενώ αναδεύεται, ενεργοποιώ τη θέρμανση και όταν επιτευχθεί η επιθυμητή θερμοκρασία, προσθέτω δεκαθειούχο τετραφωσφόρο... αναδεύω για 10 λεπτά και προσθέτω Νορμεθυλδιαζεπάμη σε μέρη. Μετά την παλινδρόμηση... ψύχω και εξουδετερώνω.
Φιλτράρω και ανακρυσταλλώνω τη θειονορδιαζεπάμη με απόδοση 68% έχοντας σημείο τήξης 240-250 ° C
Το τελευταίο στάδιο είναι το απλούστερο.
Θειονορδιαζεπάμη > Αλπραζολάμη
Τοποθετώ τη Θειονορδιαζεπάμη σε αντιδραστήρα εξοπλισμένο με σωλήνα χλωριούχου ασβεστίου και ρίχνω ξηρή n-βουτανόλη στον αντιδραστήρα και προσθέτω ακετυλοϋδραζίδιο. Επαναρροή, απόσταξη του διαλύτη και απομόνωση της αλπραζολάμης. Έλαβα ένα λευκό ημιδιαφανές ένυδρο της αλπραζολάμης, με σημείο τήξης ~ 120 °C μετά από ανακρυστάλλωση σε νερό.
Το έργο μου όμως ήταν να λάβω άνυδρη αλπραζολάμη. Ξηραίνω το ένυδρο στους 65° για 24 ώρες και λαμβάνω άνυδρη αλπραζολάμη (οι κρύσταλλοι έχουν χάσει τη λάμψη τους), με σημείο τήξης στο θερμόμετρο 229-232°C.
Εάν ανακρυσταλλωθεί από άνυδρο διαλύτη, θα λάβουμε κρυστάλλους με τη μορφή χαλαρών μακρών βελονών.
Η απόδοση της ξηρής αλπραζολάμης ήταν ~75%.
Ο σχηματισμός της ένυδρης αλπραζολάμης αποδεικνύεται στο φάσμα IR από την παρουσία μιας ευρείας ζώνης ΟΗ στα 3420 cm - 1.
C17H13ClN4 - 2H2O (MW = 344,80).
Μια άλλη μορφή (πιθανώς διαλυτό) κρυσταλλώνεται από διοξάνιο με σημείο τήξης 236-239°C,
και από χλωροφόρμιο-μεθανόλη με σημείο τήξης 240-243°C, μικρές βελόνες...
Έχω μια πλήρη τεχνολογία για την παραλαβή αλπραζολάμης με υψηλή απόδοση και χαμηλό κόστος και διαθέσιμα αντιδραστήρια που είναι εύκολα διαθέσιμα στο δημόσιο τομέα.
Είμαι στην ευχάριστη θέση να πουλήσω την τεχνολογία αυτή για 25.000 δολάρια.
Θυμηθείτε ότι 1 κιλό αλπραζολάμης θα σας δώσει 500 χιλιάδες δισκία με δόση 2mg, τα οποία κοστίζουν τουλάχιστον 3 έως 5 δολάρια στη μαύρη αγορά. 1,5-2,5m $
Το κόστος ενός τέτοιου κιλού στην παραγωγή δεν υπερβαίνει τα 300-400 $. Μεγάλη ποσότητα διαλυτών αναγεννάται και επαναχρησιμοποιείται.
