Jongens, trap niet in de cultus van de heilige reflux. Refluxen heeft op zichzelf geen waarde behalve de illusie dat er iets gebeurt dat het creëert.
Met H2SO4 en oxaalzuur (het beste) maar ook met fosforzuur en ongeveer elk organisch zuur zoals azijnzuur, mierenzuur of citroenzuur krijg je bijna kwantitatieve opbrengsten als je het mengsel gedurende twee uur langzaam verhit tot NIET MEER dan 95 °C, het daar 30 minuten houdt en het dan laat afkoelen. Voeg een kleine hoeveelheid oplosmiddel anders dan DCM toe (Tolueen, Xyleen, Ether) omdat er organisch zuur uit kan vallen en het dus aan te raden is om van bovenaf op te vangen. Benzine-ether 40/60 kan worden gebruikt en er is niet veel nodig, maar uiteindelijk krijg je DRIE lagen: Bovenste laag is Pet-Ether met P2P opgelost. De middelste laag is P2P met Pet-Ether opgelost*. En hieronder zit het zuurmengsel (dat overigens zonder problemen hergebruikt kan worden).
*Klinkt grappig maar zo is het: Zowel Pet-Ether als P2P lossen wat van elkaar op, maar ze zijn niet vrij mengbaar. En zo krijg je de drie lagen waar ik lang geleden al helemaal gek van werd. Totdat ik dit ontdekte.......
200 g Oxaalzuur-dihydraat
300 ml water
100 ml H2SO4 37% (accuzuur)
niet alle oxaalzuur lost op - geen probleem
Hiermee kan je minimaal 200 ml 20230 rode olie verwerken.
De hele tijd stevig roeren is nodig.
Het water/zuurmengsel kan worden hergebruikt.
Niet boven 95 °C geeft direct lichtgele P2P zonder stoom of andere destillatie.
Als je een sep-trechter gebruikt kun je het beste scheiden zolang het nog heet is en de oxaalzuur er niet uitvalt.Of je doet het in een bekerglas in de vriezer met de bodem van het bekerglas tegen de kou aan zodat het van daaruit gaat kristalliseren. Als je dit doet heb je helemaal geen oplosmiddel nodig, het zuur en het water dat vanaf de bodem kristalliseert zal de P2P naar boven drijven en je kunt het na twee of drie uur gewoon uitgieten en er zal GEEN P2P achterblijven.
Ik heb hier veel werk in gestoken, lol