Ωραία. Βρήκα και επισύναψα το άρθρο και καλά, δεν υπολόγισες σωστά την ποσότητα του Oxone που απαιτείται. Χρειάζεσαι 2 μοριακά ισοδύναμα Οξόνης και η Οξόνη έχει μοριακό βάρος ~630 g/mol. το α-μεθυλεστυρένιο έχει μοριακό βάρος 118 g/mol και έτσι 1 kg είναι περίπου 8,5 mol. Αυτό δια δύο και στη συνέχεια με το μοριακό βάρος της Οξόνης και παίρνουμε ένα επιβλητικό 10.700 g ας πούμε 11 kg. Και αυτό είναι το πρόβλημα. Διαφορετικά θα ήταν καλύτερο από το ψωμί σε φέτες αφού μπορώ να αγοράσω το στυρένιο με λιγότερο από 10€ το λίτρο. Γαμώτο!
Παρ' όλα αυτά μια πολύ καλή μέθοδος και η σύνθεση ιωδοϋδρίνης είναι κάτι που έρχεται βολικό σε άλλα μέρη και μάλιστα πολύ βολικό.
Και ναι, το υπολόγισα σωστά, γνωρίζω την ανοησία ότι η οξόνη μερικές φορές λέγεται ότι έχει 314 g/mol, αλλά καθώς μισά μόρια δεν υπάρχουν, αυτό είναι ανοησία. Είναι 630 g/mol και έχει 2 ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΑ ισοδύναμα ανά mol. Επισυνάπτω ένα άλλο έγγραφο όπου μπορείτε να δείτε ότι χρειάζονται τουλάχιστον 1,5 ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΑ ισοδύναμα για να φτάσουμε στην ιωδοϋδρίνη, οπότε με μόνο δύο από αυτά δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Οι αποδόσεις στο άρθρο ήταν 81%, δηλαδή 922 g, εμείς συνήθως δεν παίρνουμε αυτά που παίρνουν αυτοί οι τύποι, 800 g θα ήταν ένα ρεαλιστικά μεγάλο αποτέλεσμα θα έλεγα.
Ίσως αυτό θα μπορούσε να γίνει με έναν άλλο οξειδωτή; Κάτι λιγότερο ογκώδες. Το H2O2 θα πρέπει να δουλέψει, αν κάποιος έχει πρόσβαση σε συμπυκνωμένο H2SO4 και 30%+ H2O2 τότε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί οξύ Caros και ο όγκος να μειωθεί σημαντικά. Απλά ως μια γρήγορη αλλά σίγουρη προσπάθεια.