Πραγματικά δεν μπορώ να σας πω πόσο χαρούμενος είμαι που το έκανα αυτό, από το γεγονός ότι δεν είχα ΚΑΜΙΑ επιστημονική γνώση - εκτός από τις βασικές χημικές γνώσεις του λυκείου (για τις οποίες δεν έδωσα ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΟΧΗ και ανήκα στην ομάδα των "χαζών παιδιών - δεν θα μπορούσε να είναι ότι απλά δεν μας ενδιέφερε!) ΚΑΙ πιο σχετικές πληροφορίες από το να έχω κάνει πολλές εκχυλίσεις φλοιού ΑΛΛΑ διαπίστωσα ότι ΠΡΕΠΕΙ να το σκέφτομαι ως τελείως διαφορετικό και ακόμη και στα σημεία όπου νόμιζα αρχικά ότι μπορούσα να συγκρίνω, πραγματικά δεν μπορούσα - ΤΟ πιο κοντινό πράγμα στην εκχύλιση είναι το προτελευταίο βήμα όπου η σύνθεση μου είπε να εξατμίσω απλά όλο το εξάνιο αλλά το άλλαξα για να κάνω μια κατακρήμνιση κατάψυξης καθώς είχα τη γνώση ότι ήταν ένας υδρογονάνθρακας, ήξερα ότι η νάφθα είναι ένα μάτσο διαφορετικών μη συγκεκριμένων υδρογονανθράκων και έβαλα 2+2 μαζί.
Ήταν πραγματικά πιο εύκολο για μένα να ξέρω ότι είναι μια εντελώς ξεχωριστή διαδικασία...
Αν ήθελα να γυρίσω πίσω στο χρόνο - ή αν διαβάζετε αυτό το κείμενο και σκέφτεστε ότι θα είναι φθηνότερο να στήσετε ένα ολόκληρο εργαστήριο και να συνθέσετε DMT από το μηδέν για να το πουλήσετε - ή ακόμα και για να το καταπιείτε, σας διαβεβαιώνω ότι δεν είναι. Είπα σε όλη τη διαδρομή ότι δεν είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο το κάνω αυτό... είναι μια προσωπική αναζήτηση για γνώση.
Θα μπορούσα επίσης να φανταστώ ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που θα προσπαθούσαν να το κάνουν αυτό θα το έκαναν στον ελεύθερο χρόνο, ίσως σε ένα εργαστήριο που εργάζεστε ή είστε φοιτητής χημείας ή ακόμη και μεταπτυχιακός φοιτητής και κάνετε μια μικρή επιπλέον "δουλειά" στο πλάι - ΑΥΤΟ μπορεί να είναι φθηνότερο, αλλά ξεκινώντας από το μηδέν; Μπα... μην μπαίνετε στον κόπο, όχι για μια πρώτη σύνθεση ούτως ή άλλως.
Αν είχα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μπει στον κόπο να συγκρίνω τις δομές της DMT με κάτι σαν τη μεσκαλίνη - πιθανώς θα έβλεπα ότι η μεσκαλίνη είναι ένα απλούστερο μόριο, κάποιες από τις ψυχεδελικές αμφεταμίνες επίσης θα ήταν ένα ενδιαφέρον - γι' αυτό και διστάζω να χρησιμοποιήσω τη μικρή ποσότητα νιτροαιθανίου που έχω, φτιάχνοντας την τυπική r-αμφεταμίνη.
Εν πάση περιπτώσει - σκοπεύω να το δοκιμάσω αυτό σε μεγαλύτερη κλίμακα, αλλά θέλω να δω αν μπορώ να βγάλω κάτι περισσότερο από το αρχικό έλαιο από το βήμα πριν από αυτό...
Αυτό δεν είναι τόσο κομψή χημεία όσο η διαδρομή ινδόλης, θα έλεγα ΑΛΛΑ πολύ πιο εύκολη και θα με ενδιέφερε να δω αν το να το κάνω με STAB προφανώς υπό όξινες συνθήκες θα το έκανε πιο εύκολο να κρυσταλλωθεί στο τέλος, επειδή αυτό το κομμάτι ήταν μια ΑΠΟΛΥΤΗ αηδία!
Να θυμάστε, η έλλειψη κατάλληλου εργαστηριακού ξηραντήρα μάλλον με καθυστέρησε λίγο, καθώς και η μη γνώση της διαφοράς μεταξύ ξηραντήρα κενού και θαλάμου κενού! Οπότε, το τελευταίο κομμάτι το έκανα λίγο με το να μην τραβήξω τόσο ισχυρό κενό όσο θα ήθελα, ΑΛΛΑ το έβαλα πάνω στο τζάκι μου στους 50c....και αυτό λειτούργησε και όπως μπορείτε να δείτε σήμερα το πρωί έμεινε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η κηρώδης ουσία που μπορεί να αποξεσθεί στον πάτο και οι κρύσταλλοι που σχηματίστηκαν από την κατάψυξη γύρω από την άκρη.
Την επόμενη φορά θα προσπαθούσα επίσης να χρησιμοποιήσω ένα πιάτο κρυσταλλοποίησης αντί για ένα ποτήρι ζέσεως και θα βεβαιωθώ επίσης ότι το κάνω από ένα ζεστό λουτρό λαδιού επίσης, απλά επιβραδύνω πραγματικά αυτή τη διαδικασία ψύξης όσο το δυνατόν περισσότερο.
Α, και περισσότερο αιπτάνιο! Χρησιμοποίησα n-επτάνιο καθώς ήταν το μόνο που μπορούσα να βρω, αλλά μαθαίνοντας περισσότερα για το επτάνιο σήμερα μπορώ τώρα να καταλάβω γιατί κάποιες άλλες συνθέσεις που είδα αυτής της φύσης χρησιμοποιούν όπως το 1,2-εξάνιο που είναι στην πραγματικότητα ένας τύπος επτανίου.
Gah -
είναι πραγματικά, όσο περισσότερα μαθαίνω, τόσο λιγότερα φαίνεται να ξέρω!!!
) το κενό όταν το μανόμετρο άρχισε να επιστρέφει προς το 0. Πολύ αργά ομολογουμένως.
