Giriş
THC'nin doza bağımlılığı hem psikofarmakologların dar bilimsel çevrelerinde hem de genel tüketici topluluğunda ana akım haline gelmiştir. Etkilerdeki bu çeşitlilik, kanabinoid beyin sisteminin akıl almaz çok yönlü işlevleri ile açıklanabilir. Birçok kişi hala endokannabinoidlerin retrograd nörotransmitterler olarak hareket ettiğine, postsinapstan salınıp presinapsa etki ettiğine inanmaktadır. Bu, kannabinoid doğasına o kadar hakarettir ki, bundan daha uzak olamazdı. Aslında, kannabinoidler her yönde, hatta kendi üzerlerinde bile -otokrin olarak- etki ederler.
THC çoklu reseptör ligandıdır: CB1 ve CB2'nin kısmi agonisti, glisin reseptörünün pozitif allosterik modülatörü,5-HT3, GPR18'in antagonisti ve birkaç vanilloid reseptörün agonisti (THC'nin diğer etkileri CB1 aktivasyonu üzerinden açıklanacaktır, ancak diğer reseptörlerin etkileri inkar edilemez veya göz ardı edilemez! Kenevir ürünlerinin etkilerinin sentetik kannabinoidlerden çarpıcı bir şekilde farklı olduğuna dikkatinizi çekeceğim, çünkü ikinci ana fitokannabinoid olan kannabidiol, birçok hücresel hedefin aktivasyonuna karşı koyar ve böylece nihai sonucu yumuşatır. Bununla birlikte, kannabidiolün "koruyucu" etkisi sonsuz değildir ve aşırı doz, zor olsa da, en azından zihinsel düzeyde hala mümkündür.
Doz Bağımlılığı
Anksiyete. THC'nin anksiyete üzerinde açık bir bifazik etkisi vardır. Düşük dozlarda kortikal glutamaterjik terminallerin inhibisyonuna bağlı olarak anksiyolitik, yüksek dozlarda ise çoğunlukla orta beyinde ifade edilen GABAerjik terminallerin inhibisyonuna bağlı olarak anksiyojeniktir.
Kısa süreli ve çalışma belleği. Hipokampus basitçe CB1 ve ilgili endokannabinoid bozunma enzim sistemleriyle doludur, süperplastik bölgenin antikonvülsan hoşgörüye sahip olması çok mantıklıdır. Böyle bir nörokimyasal temel, süperplastisitenin neden bir sonraki lezzetten sonra bir yerlerde kaybolduğunu açıklar. THC'ye karşı gerçek uzun vadeli nöroadaptasyon, çalışma belleği, dikkat, sözel öğrenme ve zihinsel esnekliğin bozulmasına yol açar. Bu dehşete rağmen, THC'nin hafıza üzerindeki etkisi de iki fazlıdır, ancak nörojenezi ve hafızayı uyarmak için çok düşük THC dozlarına, neredeyse mikrodozlamaya ihtiyaç vardır. Bunun nedeni, THC'nin CB1'in önemli ölçüde aktivasyonuna kadar AChE'yi inhibe edebilmesidir. Esrar kullanım şekli göz önüne alındığında, hafızayı korumak için gereken dozlar kesinlikle herkes tarafından hızlı ve önemli ölçüde aşılır. Ancak daha yüksek dozlar korteks ve limbik bölgedeki kolinerjik iletimi bozar ve hatta kolinoreseptör antagonistlerininkine benzer bir bilişsel tabloya neden olur.
Kendini uyarma eşiği ve motor aktivite. THC'nin bağımlılık potansiyeli son derece sıcak bir konudur, veriler çok çelişkilidir .
THC'nin doza bağımlılığı hem psikofarmakologların dar bilimsel çevrelerinde hem de genel tüketici topluluğunda ana akım haline gelmiştir. Etkilerdeki bu çeşitlilik, kanabinoid beyin sisteminin akıl almaz çok yönlü işlevleri ile açıklanabilir. Birçok kişi hala endokannabinoidlerin retrograd nörotransmitterler olarak hareket ettiğine, postsinapstan salınıp presinapsa etki ettiğine inanmaktadır. Bu, kannabinoid doğasına o kadar hakarettir ki, bundan daha uzak olamazdı. Aslında, kannabinoidler her yönde, hatta kendi üzerlerinde bile -otokrin olarak- etki ederler.
THC çoklu reseptör ligandıdır: CB1 ve CB2'nin kısmi agonisti, glisin reseptörünün pozitif allosterik modülatörü,5-HT3, GPR18'in antagonisti ve birkaç vanilloid reseptörün agonisti (THC'nin diğer etkileri CB1 aktivasyonu üzerinden açıklanacaktır, ancak diğer reseptörlerin etkileri inkar edilemez veya göz ardı edilemez! Kenevir ürünlerinin etkilerinin sentetik kannabinoidlerden çarpıcı bir şekilde farklı olduğuna dikkatinizi çekeceğim, çünkü ikinci ana fitokannabinoid olan kannabidiol, birçok hücresel hedefin aktivasyonuna karşı koyar ve böylece nihai sonucu yumuşatır. Bununla birlikte, kannabidiolün "koruyucu" etkisi sonsuz değildir ve aşırı doz, zor olsa da, en azından zihinsel düzeyde hala mümkündür.
Doz Bağımlılığı
Anksiyete. THC'nin anksiyete üzerinde açık bir bifazik etkisi vardır. Düşük dozlarda kortikal glutamaterjik terminallerin inhibisyonuna bağlı olarak anksiyolitik, yüksek dozlarda ise çoğunlukla orta beyinde ifade edilen GABAerjik terminallerin inhibisyonuna bağlı olarak anksiyojeniktir.
Kısa süreli ve çalışma belleği. Hipokampus basitçe CB1 ve ilgili endokannabinoid bozunma enzim sistemleriyle doludur, süperplastik bölgenin antikonvülsan hoşgörüye sahip olması çok mantıklıdır. Böyle bir nörokimyasal temel, süperplastisitenin neden bir sonraki lezzetten sonra bir yerlerde kaybolduğunu açıklar. THC'ye karşı gerçek uzun vadeli nöroadaptasyon, çalışma belleği, dikkat, sözel öğrenme ve zihinsel esnekliğin bozulmasına yol açar. Bu dehşete rağmen, THC'nin hafıza üzerindeki etkisi de iki fazlıdır, ancak nörojenezi ve hafızayı uyarmak için çok düşük THC dozlarına, neredeyse mikrodozlamaya ihtiyaç vardır. Bunun nedeni, THC'nin CB1'in önemli ölçüde aktivasyonuna kadar AChE'yi inhibe edebilmesidir. Esrar kullanım şekli göz önüne alındığında, hafızayı korumak için gereken dozlar kesinlikle herkes tarafından hızlı ve önemli ölçüde aşılır. Ancak daha yüksek dozlar korteks ve limbik bölgedeki kolinerjik iletimi bozar ve hatta kolinoreseptör antagonistlerininkine benzer bir bilişsel tabloya neden olur.
Kendini uyarma eşiği ve motor aktivite. THC'nin bağımlılık potansiyeli son derece sıcak bir konudur, veriler çok çelişkilidir .
Hayvan modelleri bize düşük dozlarda THC'nin bile CPP (koşullu yer tercihi) ve kendi kendine enjeksiyon testlerinde bağımlılık yaptığını göstermektedir. THC'nin düşük bağımlılık yapıcı bileşikler bölgesinde kalmasına ne yardımcı olur? THC yüksek oranda lipofilik olduğundan ve "moleküler kuyruğu" yoksunluğun tüm olumsuzluklarını gizlediğinden, yoksunlukta belirgin bir olumsuz pekiştirme olmamasıdır. Genel olarak, düşük THC dozları kendi kendini uyarma eşiğini yükseltebilir ve motor aktivitenin artmasına neden olabilirken, yüksek dozlar bunun tam tersidir. İnsan diline çevirirsek: düşük dozlar hedonik eşiği düşürebilir, yani motor programların yürütülmesini kolaylaştırmakla birlikte bir şeyler yapmak için sizi daha "motive" (hemen söylemeliyim ki sözde iç motivasyondan bahsediyoruz) edebilir.
THC'nin bifazik etkisi hakkında genel yorum.
THC'nin bifazik etkisi hakkında genel yorum.
- CB1 reseptörü farklı nöronal popülasyonlarda farklı hassasiyete sahiptir, yani reseptör aynıdır, ancak nöronal reaktivite farklıdır.
- Farklı nöronal popülasyonlar CB1 reseptöründen farklı sinyal yolları üretir, bu nedenle THC'nin farklı dozlardaki etkisi, farklı nöronal popülasyonlarda (GABA ve glutamat) hücresel yanıt açısından heterojendir .
- İnhibitör terminaller hipokampus ve kortekste aktive edici olanlara kıyasla 20 kat daha fazla CB1 reseptörü ifade eder.
- Glutamaterjik nöronlar üzerindeki CB1 reseptörü "isteğe bağlı" bir fiziksel inhibisyon işlevine sahipken, GABAerjik olanlarda toniktir. Bu, THC'den düşük doz profilini yorumlayan CB1'in önde gelen özelliğidir - THC'den daha önemli ölçüde etkilenen glutamaterjik sinapslardır ve daha sonra reseptör yoğunluğundaki farka rağmen sadece GABAerjik sinapslardır.
THC'nin motivasyon üzerindeki uzun vadeli etkileri
Esrarın motivasyonel etkisini izole etmek oldukça zordur, çünkü sadece esrar kullanan ve başka hiçbir şey kullanmayan, hatta Cuma günleri bira içen denekler bulmak oldukça zordur. Ve bu çok önemlidir, çünkü alkolün kendisi motivasyon alanını oldukça güçlü bir şekilde etkilemektedir (deneklerin kendi raporlarındaki motivasyon endeksi grafiğine bakınız).
Esrarın motivasyonel etkisini izole etmek oldukça zordur, çünkü sadece esrar kullanan ve başka hiçbir şey kullanmayan, hatta Cuma günleri bira içen denekler bulmak oldukça zordur. Ve bu çok önemlidir, çünkü alkolün kendisi motivasyon alanını oldukça güçlü bir şekilde etkilemektedir (deneklerin kendi raporlarındaki motivasyon endeksi grafiğine bakınız).
Motivasyonunlaboratuvar ölçümleri
Motivasyonun kendisini, daha önce de belirttiğimiz gibi, araştırmalarda tanımlamak zordur. Buna göre, THC motivasyonun çeşitli yönlerini etkilemektedir. Mevcut araştırmalar, "motivasyonsuzluk sendromu" olarak adlandırılan durumun kronik kullanıcılarda, ancak küçük bir kesimde ortaya çıkabileceğini doğrulamaktadır. Bu küçük kesimin depresyonun psikojenik bir formundan muzdarip olduğuna inanıyorum, çünkü esrar olmadan da hayatlarında zaten sorunları olan insan grubunu oluşturuyorlar.
Motivasyonun kendisini, daha önce de belirttiğimiz gibi, araştırmalarda tanımlamak zordur. Buna göre, THC motivasyonun çeşitli yönlerini etkilemektedir. Mevcut araştırmalar, "motivasyonsuzluk sendromu" olarak adlandırılan durumun kronik kullanıcılarda, ancak küçük bir kesimde ortaya çıkabileceğini doğrulamaktadır. Bu küçük kesimin depresyonun psikojenik bir formundan muzdarip olduğuna inanıyorum, çünkü esrar olmadan da hayatlarında zaten sorunları olan insan grubunu oluşturuyorlar.
Iowan Oyun Testi, kronik tüketicilerin anlık ödüllere karşı artan bir duyarlılık sergilediğini, bunun da engelleyici motivasyonel kontrolü zayıflatabileceğini ve gelecekte risk alma ve pekiştirme davranışı olasılığını artırabileceğini ortaya koymuştur.
Motivasyonu incelemek için iki seçenekli deneysel bir motivasyon ölçümü (Cherek ve diğerleri tarafından iki seçenekli test) oluşturulmuştur. Katılımcılar "çalışarak" kazanabilir ve "çalışmayarak" daha az kazanabilirler. Grafikler, kronik tüketicilerin testin 1. ve 2. günlerinde "çalışmama" moduna daha hızlı geçtiğini ve ayrıca kontrollere kıyasla "çalışmama modunda" daha fazla kazandığını göstermektedir.
Kronik hastalarda motivasyon çalışmasıyla ilgili en ilginç şey, bir nüansla bilişsel test bataryasıdır - esrarkeşler, bu deneyin yasallıkta ne kadar önemli olduğu ve puanlarının polisin kıçlarını asla yakalayamayacağı gerçeğine yol açabileceği açıklanarak uyarıldı
Sonuç şaşırtıcıydı: motivasyon konuşmasından sonra kontrolden daha yüksek puan aldılar.
Sonuçlar: kronik THC (esrar) kullanımı uzun vadede amotivasyon sendromuna yol açmaz. Kronik kullanıcılarda motivasyonla ilgili çalışmalardan elde edilen kanıtlar karışıktır. Motivasyonu azalmış kullanıcılara ilişkin gözlemler, motivasyonsuzluğun gerçek nedeninin sosyo-ekonomik koşullar ve eğitim düzeyi olduğu ortak kurgu niteliğindedir.
Kronik hastalarda motivasyon çalışmasıyla ilgili en ilginç şey, bir nüansla bilişsel test bataryasıdır - esrarkeşler, bu deneyin yasallıkta ne kadar önemli olduğu ve puanlarının polisin kıçlarını asla yakalayamayacağı gerçeğine yol açabileceği açıklanarak uyarıldı
Sonuç şaşırtıcıydı: motivasyon konuşmasından sonra kontrolden daha yüksek puan aldılar.Sonuçlar: kronik THC (esrar) kullanımı uzun vadede amotivasyon sendromuna yol açmaz. Kronik kullanıcılarda motivasyonla ilgili çalışmalardan elde edilen kanıtlar karışıktır. Motivasyonu azalmış kullanıcılara ilişkin gözlemler, motivasyonsuzluğun gerçek nedeninin sosyo-ekonomik koşullar ve eğitim düzeyi olduğu ortak kurgu niteliğindedir.