Tox to protokół do zdecentralizowanej komunikacji tekstowej, głosowej i wideo w Internecie oparty na szyfrowaniu asymetrycznym, jego implementacją jest darmowe oprogramowanie open-source, które zapewnia pełen zestaw znanych funkcji: komunikację głosową i wideo, tryb konferencji z kilkoma uczestnikami, wskazywanie i zmianę stanu sieci, obsługę emotikonów, udostępnianie ekranu, możliwość wysyłania wiadomości błyskawicznych i przesyłania plików. Nie zawiera reklam. Jest pozycjonowany jako otwarta, darmowa, wolna od backdoorów i nieszpiegująca alternatywa dla Skype'a, którego właściciele zapewnili NSA dostęp do swojej infrastruktury od 6 lutego 2011 roku.
Interakcja uczestników Tox jest zaimplementowana w podobny sposób, jak w usłudze chmurowej BitTorrent Sync. Wymiana informacji peer-to-peer jest wykorzystywana do poprawy przepustowości, ale w przeciwieństwie do scentralizowanych komunikatorów (Telegram, WhatsApp, Viber, Skype), nie wymaga rejestracji na scentralizowanych serwerach stron trzecich, identyfikator użytkownika jest tworzony lokalnie. Po zainstalowaniu Tox automatycznie generowana jest para kluczy - publiczny i prywatny.
Klucz publiczny może być przekazany każdemu - służy jako unikalny identyfikator do znalezienia rozmówcy. Klucz prywatny jest przechowywany tylko przez właściciela i potwierdza jego autentyczność bez ujawniania danych osobowych. Nie ma centralnego serwera, wyszukiwanie rozmówców odbywa się za pośrednictwem DHT.
Przechowywanie identyfikatorów DHT jest zorganizowane w taki sposób, że użytkownicy nie widzą nawzajem swoich adresów IP, dopóki nie dodadzą się nawzajem do swoich list kontaktów, a dopiero potem mają możliwość komunikowania się (wiadomości, połączenia itp.). Jeśli konieczne jest niepokazywanie swojego adresu IP rozmówcy, Tox umożliwia przekierowanie ruchu przez serwery proxy SOCKS, w tym Tor.
Aby wchodzić ze sobą w interakcje, uczestnicy wymieniają się kluczami publicznymi (Tox ID) i dodają je do swoich list kontaktów w komunikatorach. Ponadto wszystkie czaty są szyfrowane przy użyciu biblioteki NaCl.
Na stronie projektu dostępne są klienty dla popularnych platform desktopowych: Linux, Windows i OS X, a także na platformy mobilne Android i iOS. Projekt posiada repozytoria ART i RPM, a w większości popularnych dystrybucji pakiety Tox można zainstalować bez żadnych trudności. Dodając repozytorium, można zainstalować jednego z obsługiwanych klientów: qTox, uTox, Toxygen, Toxic i aTox.
Funkcjonalność wszystkich klientów jest w przybliżeniu taka sama. Uruchamiasz klienta, wymyślasz pseudonim, po czym generowany jest Tox ID, który można przekazać znajomym. Gdy znajomi dodadzą cię do znajomych, otrzymasz powiadomienie; należy je zaakceptować, aby nawiązać połączenie. Jeśli znajomy znajduje się w pobliżu i korzysta z klienta mobilnego, można go dodać, skanując kod QR zawierający Tox ID.
Jak zainstalować Tox?
Najpierw należy pobrać program ze strony dewelopera, https://tох.chat/. Instalacja nie różni się od instalacji większości programów. Po instalacji i uruchomieniu należy utworzyć nowego użytkownika lub zaimportować istniejący Tox ID.Wprowadź wymagane ustawienia w odpowiedniej sekcji. Może być konieczne skonfigurowanie połączenia przez proxy lub Tor.
Skopiuj swój Tox ID i przekaż go osobom, z którymi chcesz się połączyć.
Jeśli ktoś Cię doda, otrzymasz powiadomienie. Możliwe będzie komunikowanie się z osobami, od których je zaakceptowałeś.
Komunikator ma opcję konferencji, czyli ogólnego czatu z kilkoma uczestnikami.
Aby to zrobić, w lewym dolnym rogu kliknij drugą ikonę.
A co z Jabberem?
Tak, protokół XMPP to dobra rzecz, nie tylko dlatego, że ten system również nie ma centralnego serwera. Ale nadal potrzebuje własnych niezależnych serwerów i osób, które dobrowolnie (i często za darmo) je utrzymują i serwisują. Jeśli jakikolwiek serwer XMPP przestanie działać z jakiegokolwiek powodu, jego użytkownicy pozostaną bez połączenia.Istnieją więc trzy wady Jabbera:
- Jeśli serwer, na którym utworzono konto XMPP, wypadnie z sieci, wówczas samo konto znika.
- Pomimo szyfrowania, wiadomości mogą zostać przechwycone na serwerze.
- Ci, którzy nie mają własnego serwera, muszą korzystać z ofert firm trzecich.
- Nie może mieć problemów z serwerem.
- Zachowuje szyfrowanie zawsze i wszędzie.
- Pozwala uniknąć przekazania komunikacji w niepowołane ręce.
Last edited by a moderator:
