skradziony stąd ^^; pomyślałem, że może być przydatny, więc chciałem go opublikować. zauważ, że jest eksperymentalny!!!
Safrol można zsyntetyzować w trzech etapach z nieobserwowanych chemikaliów z dobrą wydajnością:
1. Katechol (1,2-dihydroksybenzen lub pirokatechol) poddaje się reakcji w roztworze zasadowym z dibromometanem (CH₂Br₂) do 1,2-metylenodioksybenzenu.
2. 1,2-metylenodioksybenzen jest selektywnie bromowany za pomocą N-bromobursztynoimidu z wytworzeniem 4-bromo- 1,2-metylenodioksybenzenu.
3. 4-bromo-1,2-metylenodioksybenzen poddaje się reakcji z Mg dając addukt Grignarda (R-MgBr) i sprzęga z bromkiem allilu tworząc safrol.
Eter dietylowy można zawsze zastąpić bardziej nieszkodliwym i niepodlegającym obserwacji eterem metylowym tert-butylu.
Wszystkie preparaty są ulepszone w podanej procedurze.
1,2-metylenodioksybenzen (1,3-benzodioksol)
W kolbie okrągłodennej o pojemności 2 l z dwiema szyjkami (chłodnica zwrotna, wkraplacz) zanurzonej w łaźni olejowej / mieszadle magnetycznym umieszcza się 95 ml (1,36 mola) dibromometanu, 180 ml wody i 4-5 ml chlorku trioktylo-metyloamoniowego (PTC, "Adogen 464, Aliquat 336"). Na górze chłodnicy zwrotnej znajduje się rurka do butli do przemywania gazem, aby zapewnić pewną ochronę przed atmosferą). Zawartość kolby ogrzewa się i miesza do wrzenia, a następnie do kolby dodaje się uprzednio sporządzony roztwór 100 g (0,91 mola) 1,2-dihydroksybenzenu (katecholu), 91 g wodorotlenku sodu (2,275 mola) i 450 ml wody (zawartość energicznie miesza się i stale wrzenia). Czas dodawania wynosi 120 minut, a następnie zawartość miesza się i poddaje w temperaturze wrzenia przez 90 minut. Produkt destyluje się z parą wodną (do kolby w sposób ciągły dodaje się wodę, destyluje się wodę i produkt). Po zebraniu 1,5 litra destylatu, destylat nasyca się solą kuchenną i ekstrahuje trzykrotnie eterem (lepiej: eter tert-butylowo-metylowy, nieobserwowany i nie tak niebezpieczny). Ekstrakty eterowe suszy się siarczanem sodu, całość filtruje, a środek suszący przemywa się 2x30 ml rozpuszczalnika. Połączone filtraty są odparowywane (rotowap), a pozostałość jest destylowana w próżni. W temperaturze 60-80°C (20 mmHg) destyluje 87 g 1,2-metylenodioksybenzenu, zawierającego około 8% nieprzereagowanego dibromometanu. Guma w kolbach reakcyjnych/destylacyjnych jest usuwana za pomocą rozpuszczalników organicznych.
4-bromo-1,2-metylenodioksybenzen
W kolbie okrągłodennej o pojemności 500 ml z chłodnicą zwrotną (umieszczonej w łaźni olejowej i z mieszadłem magnetycznym) umieszcza się 70 g produktu z etapu 1 (92% czystego 1,2-metylenodioksybenzenu, 0,53 mola), 100 g N-bromobursztynoimidu i 260 ml chloroformu (suchego). Po trzech godzinach wrzenia i mieszania, roztwór schładza się do temperatury pokojowej, a sukcynimid odfiltrowuje się przez odsysanie i przemywa 2x20 ml chloroformu. Połączone filtraty są odparowywane, a pozostałość jest destylowana próżniowo. W temperaturze 125-135°C (40 mmHg) destyluje się mieszaninę produktu i sukcynimidu, którą rozcieńcza się podwójną objętością eteru dietylowego, przechowuje przez 3 godziny nad stałym wodorotlenkiem sodu i dokładnie przemywa wodą. Po dokładnym wysuszeniu nad siarczanem sodu, środek suszący odfiltrowuje się i przemywa 20 ml eteru dietylowego. Eter jest odparowywany (rotowap), żółto-brązowawy olej resztkowy jest wystarczająco czysty do następnego etapu (współczynnik załamania światła w 25°C wynosi 1,583). Wydajność wynosi 72 g, 67% teorii obliczonej dla czystego 1,2-metylenodioksybenzenu.
3,4-metylenodioksy-allilobenzen (Safrol)
W kolbie o pojemności 500 ml (zanurzonej w mieszadle magnetycznym / łaźni olejowej) umieszcza się 10-11 g skrętu magnezowego i 150 ml tetrahydrofuranu (świeżo destylowanego z sodu). Po dodaniu małego kryształu jodu i 2 mL dibromometanu w celu rozpoczęcia reakcji Grignarda, dodaje się 72 g 4-bromo-1,2-metylenodioksybenzenu (etap 2) w celu utrzymania łagodnego refluksu. Aby rozpocząć, zaleca się podgrzanie łaźni do temperatury 50°C. Po dodaniu, które trwa około 60 minut, całość miesza się i refluksuje przez 1 godzinę, a brązową ciecz szybko dekantuje się do bardzo suchej kolby o pojemności 500 ml z lejkiem wkraplającym i chłodnicą zwrotną. Obroty magnezu przemywa się dodatkowymi 20 mL suchego THF, przemywanie dodaje się do roztworu Grignarda. Dodaje się niewielką ilość (0,5 g) jodku miedzi(I) i po schłodzeniu w łaźni lodowej dodaje się kroplami 40 ml (0,47 mola) bromku allilu, temperatura wewnętrzna nie powinna przekraczać 40°C. Po odstawieniu na noc, a następnie 1 godz. refluksu, mieszaninę reakcyjną zawiesza się w roztworze 20 ml 37% kwasu solnego w 500 ml wody i dodaje do 80 ml 25% amoniaku, a roztwór destyluje się z parą wodną jak wyżej. Po zebraniu 2 l destylatu, destylat jest zakwaszany do czerwieni kongo (pH 4) kwasem solnym, nasycany solą kuchenną i ekstrahowany 4x200 ml eteru. Połączone ekstrakty suszy się wodorotlenkiem sodu, odparowuje (rotowap), a pozostałość pobiera się do eteru i dokładnie przemywa wodorotlenkiem sodu. Po wysuszeniu (siarczan sodu) środek suszący jest filtrowany, przemywany 20 ml eteru, a połączone ekstrakty są odparowywane. Pozostałość destyluje się próżniowo, uzyskując 39 g (67% teorii) safrolu, wrzącego w temperaturze 120-130°C (20-25 mmHg). Bezbarwny i typowo pachnący olej. Całkowita wydajność (z katecholu), 32-33% teorii.
Safrol można zsyntetyzować w trzech etapach z nieobserwowanych chemikaliów z dobrą wydajnością:
1. Katechol (1,2-dihydroksybenzen lub pirokatechol) poddaje się reakcji w roztworze zasadowym z dibromometanem (CH₂Br₂) do 1,2-metylenodioksybenzenu.
2. 1,2-metylenodioksybenzen jest selektywnie bromowany za pomocą N-bromobursztynoimidu z wytworzeniem 4-bromo- 1,2-metylenodioksybenzenu.
3. 4-bromo-1,2-metylenodioksybenzen poddaje się reakcji z Mg dając addukt Grignarda (R-MgBr) i sprzęga z bromkiem allilu tworząc safrol.
Eter dietylowy można zawsze zastąpić bardziej nieszkodliwym i niepodlegającym obserwacji eterem metylowym tert-butylu.
Wszystkie preparaty są ulepszone w podanej procedurze.
1,2-metylenodioksybenzen (1,3-benzodioksol)
W kolbie okrągłodennej o pojemności 2 l z dwiema szyjkami (chłodnica zwrotna, wkraplacz) zanurzonej w łaźni olejowej / mieszadle magnetycznym umieszcza się 95 ml (1,36 mola) dibromometanu, 180 ml wody i 4-5 ml chlorku trioktylo-metyloamoniowego (PTC, "Adogen 464, Aliquat 336"). Na górze chłodnicy zwrotnej znajduje się rurka do butli do przemywania gazem, aby zapewnić pewną ochronę przed atmosferą). Zawartość kolby ogrzewa się i miesza do wrzenia, a następnie do kolby dodaje się uprzednio sporządzony roztwór 100 g (0,91 mola) 1,2-dihydroksybenzenu (katecholu), 91 g wodorotlenku sodu (2,275 mola) i 450 ml wody (zawartość energicznie miesza się i stale wrzenia). Czas dodawania wynosi 120 minut, a następnie zawartość miesza się i poddaje w temperaturze wrzenia przez 90 minut. Produkt destyluje się z parą wodną (do kolby w sposób ciągły dodaje się wodę, destyluje się wodę i produkt). Po zebraniu 1,5 litra destylatu, destylat nasyca się solą kuchenną i ekstrahuje trzykrotnie eterem (lepiej: eter tert-butylowo-metylowy, nieobserwowany i nie tak niebezpieczny). Ekstrakty eterowe suszy się siarczanem sodu, całość filtruje, a środek suszący przemywa się 2x30 ml rozpuszczalnika. Połączone filtraty są odparowywane (rotowap), a pozostałość jest destylowana w próżni. W temperaturze 60-80°C (20 mmHg) destyluje 87 g 1,2-metylenodioksybenzenu, zawierającego około 8% nieprzereagowanego dibromometanu. Guma w kolbach reakcyjnych/destylacyjnych jest usuwana za pomocą rozpuszczalników organicznych.
4-bromo-1,2-metylenodioksybenzen
W kolbie okrągłodennej o pojemności 500 ml z chłodnicą zwrotną (umieszczonej w łaźni olejowej i z mieszadłem magnetycznym) umieszcza się 70 g produktu z etapu 1 (92% czystego 1,2-metylenodioksybenzenu, 0,53 mola), 100 g N-bromobursztynoimidu i 260 ml chloroformu (suchego). Po trzech godzinach wrzenia i mieszania, roztwór schładza się do temperatury pokojowej, a sukcynimid odfiltrowuje się przez odsysanie i przemywa 2x20 ml chloroformu. Połączone filtraty są odparowywane, a pozostałość jest destylowana próżniowo. W temperaturze 125-135°C (40 mmHg) destyluje się mieszaninę produktu i sukcynimidu, którą rozcieńcza się podwójną objętością eteru dietylowego, przechowuje przez 3 godziny nad stałym wodorotlenkiem sodu i dokładnie przemywa wodą. Po dokładnym wysuszeniu nad siarczanem sodu, środek suszący odfiltrowuje się i przemywa 20 ml eteru dietylowego. Eter jest odparowywany (rotowap), żółto-brązowawy olej resztkowy jest wystarczająco czysty do następnego etapu (współczynnik załamania światła w 25°C wynosi 1,583). Wydajność wynosi 72 g, 67% teorii obliczonej dla czystego 1,2-metylenodioksybenzenu.
3,4-metylenodioksy-allilobenzen (Safrol)
W kolbie o pojemności 500 ml (zanurzonej w mieszadle magnetycznym / łaźni olejowej) umieszcza się 10-11 g skrętu magnezowego i 150 ml tetrahydrofuranu (świeżo destylowanego z sodu). Po dodaniu małego kryształu jodu i 2 mL dibromometanu w celu rozpoczęcia reakcji Grignarda, dodaje się 72 g 4-bromo-1,2-metylenodioksybenzenu (etap 2) w celu utrzymania łagodnego refluksu. Aby rozpocząć, zaleca się podgrzanie łaźni do temperatury 50°C. Po dodaniu, które trwa około 60 minut, całość miesza się i refluksuje przez 1 godzinę, a brązową ciecz szybko dekantuje się do bardzo suchej kolby o pojemności 500 ml z lejkiem wkraplającym i chłodnicą zwrotną. Obroty magnezu przemywa się dodatkowymi 20 mL suchego THF, przemywanie dodaje się do roztworu Grignarda. Dodaje się niewielką ilość (0,5 g) jodku miedzi(I) i po schłodzeniu w łaźni lodowej dodaje się kroplami 40 ml (0,47 mola) bromku allilu, temperatura wewnętrzna nie powinna przekraczać 40°C. Po odstawieniu na noc, a następnie 1 godz. refluksu, mieszaninę reakcyjną zawiesza się w roztworze 20 ml 37% kwasu solnego w 500 ml wody i dodaje do 80 ml 25% amoniaku, a roztwór destyluje się z parą wodną jak wyżej. Po zebraniu 2 l destylatu, destylat jest zakwaszany do czerwieni kongo (pH 4) kwasem solnym, nasycany solą kuchenną i ekstrahowany 4x200 ml eteru. Połączone ekstrakty suszy się wodorotlenkiem sodu, odparowuje (rotowap), a pozostałość pobiera się do eteru i dokładnie przemywa wodorotlenkiem sodu. Po wysuszeniu (siarczan sodu) środek suszący jest filtrowany, przemywany 20 ml eteru, a połączone ekstrakty są odparowywane. Pozostałość destyluje się próżniowo, uzyskując 39 g (67% teorii) safrolu, wrzącego w temperaturze 120-130°C (20-25 mmHg). Bezbarwny i typowo pachnący olej. Całkowita wydajność (z katecholu), 32-33% teorii.