Wprowadzenie
Zależność THC od dawki stała się głównym nurtem zarówno w wąskich kręgach naukowych psychofarmakologów, jak i ogólnej społeczności konsumentów. Tę zmienność efektów można wyjaśnić niewyobrażalnymi wielokierunkowymi funkcjami kannabinoidowego układu mózgowego. Wiele osób nadal uważa, że endokannabinoidy działają jako neuroprzekaźniki wsteczne, uwalniane z postsynapsu i działające na presynapse. Jest to tak obraźliwe dla natury kannabinoidów, że nie mogłoby być bardziej odległe. W rzeczywistości kannabinoidy działają we wszystkich kierunkach, nawet na siebie - autokrynnie.
THC jest ligandem polireceptorowym: częściowym agonistą CB1 i CB2, pozytywnym allosterycznym modulatorem receptora glicynowego, antagonistą5-HT3,GPR18 i agonistą kilku receptorów waniloidowych (dalsze efekty THC zostaną wyjaśnione poprzez aktywację CB1, chociaż nie można zaprzeczyć ani zignorować efektów innych receptorów). Zwrócę uwagę na fakt, że działanie produktów z konopi indyjskich jest uderzająco różne od syntetycznych kannabinoidów, ponieważ drugi główny fitokannabinoid, kannabidiol, przeciwdziała aktywacji wielu celów komórkowych, łagodząc w ten sposób efekt końcowy. Jednak "ochronny" efekt kannabidiolu nie jest nieskończony, a przedawkowanie, choć trudne, jest nadal możliwe, przynajmniej na poziomie psychicznym.
Uzależnienie od dawki
Lęk. THC ma wyraźny dwufazowy wpływ na lęk. W niskich dawkach działa anksjolitycznie z powodu hamowania korowych terminali glutaminergicznych, w wysokich dawkach działa anksjogennie z powodu hamowania terminali GABAergicznych wyrażanych głównie w śródmózgowiu.
Pamięć krótkotrwała i robocza. Hipokamp jest po prostu naszpikowany CB1 i odpowiednimi układami enzymatycznymi degradacji endokannabinoidów, więc ma to sens, że ten superplastyczny region posiada właściwości przeciwdrgawkowe. Taka neurochemiczna podstawa wyjaśnia, dlaczego superplastyczność znika gdzieś po kolejnym smacznym. Rzeczywista długoterminowa neuroadaptacja do THC prowadzi do upośledzenia pamięci roboczej, uwagi, uczenia się werbalnego i elastyczności umysłowej. Pomimo tych okropności, wpływ THC na pamięć jest również dwufazowy, chociaż do stymulacji neurogenezy i pamięci potrzebne są bardzo niskie dawki THC, prawie mikrodawkowanie. Dzieje się tak dlatego, że THC może hamować AChE aż do znacznej aktywacji CB1. Biorąc pod uwagę wzorzec używania konopi indyjskich, dawki potrzebne do utrzymania pamięci są szybko i znacząco pokonywane przez absolutnie każdego. Jednak dalsze dawki zakłócają transmisję cholinergiczną w korze mózgowej i obszarze limbicznym, a nawet mają obraz poznawczy podobny do antagonistów cholinoreceptorów.
Próg samostymulacji i aktywność motoryczna. Potencjał uzależniający THC jest niezwykle gorącym tematem, dane są zbyt sprzeczne .
Zależność THC od dawki stała się głównym nurtem zarówno w wąskich kręgach naukowych psychofarmakologów, jak i ogólnej społeczności konsumentów. Tę zmienność efektów można wyjaśnić niewyobrażalnymi wielokierunkowymi funkcjami kannabinoidowego układu mózgowego. Wiele osób nadal uważa, że endokannabinoidy działają jako neuroprzekaźniki wsteczne, uwalniane z postsynapsu i działające na presynapse. Jest to tak obraźliwe dla natury kannabinoidów, że nie mogłoby być bardziej odległe. W rzeczywistości kannabinoidy działają we wszystkich kierunkach, nawet na siebie - autokrynnie.
THC jest ligandem polireceptorowym: częściowym agonistą CB1 i CB2, pozytywnym allosterycznym modulatorem receptora glicynowego, antagonistą5-HT3,GPR18 i agonistą kilku receptorów waniloidowych (dalsze efekty THC zostaną wyjaśnione poprzez aktywację CB1, chociaż nie można zaprzeczyć ani zignorować efektów innych receptorów). Zwrócę uwagę na fakt, że działanie produktów z konopi indyjskich jest uderzająco różne od syntetycznych kannabinoidów, ponieważ drugi główny fitokannabinoid, kannabidiol, przeciwdziała aktywacji wielu celów komórkowych, łagodząc w ten sposób efekt końcowy. Jednak "ochronny" efekt kannabidiolu nie jest nieskończony, a przedawkowanie, choć trudne, jest nadal możliwe, przynajmniej na poziomie psychicznym.
Uzależnienie od dawki
Lęk. THC ma wyraźny dwufazowy wpływ na lęk. W niskich dawkach działa anksjolitycznie z powodu hamowania korowych terminali glutaminergicznych, w wysokich dawkach działa anksjogennie z powodu hamowania terminali GABAergicznych wyrażanych głównie w śródmózgowiu.
Pamięć krótkotrwała i robocza. Hipokamp jest po prostu naszpikowany CB1 i odpowiednimi układami enzymatycznymi degradacji endokannabinoidów, więc ma to sens, że ten superplastyczny region posiada właściwości przeciwdrgawkowe. Taka neurochemiczna podstawa wyjaśnia, dlaczego superplastyczność znika gdzieś po kolejnym smacznym. Rzeczywista długoterminowa neuroadaptacja do THC prowadzi do upośledzenia pamięci roboczej, uwagi, uczenia się werbalnego i elastyczności umysłowej. Pomimo tych okropności, wpływ THC na pamięć jest również dwufazowy, chociaż do stymulacji neurogenezy i pamięci potrzebne są bardzo niskie dawki THC, prawie mikrodawkowanie. Dzieje się tak dlatego, że THC może hamować AChE aż do znacznej aktywacji CB1. Biorąc pod uwagę wzorzec używania konopi indyjskich, dawki potrzebne do utrzymania pamięci są szybko i znacząco pokonywane przez absolutnie każdego. Jednak dalsze dawki zakłócają transmisję cholinergiczną w korze mózgowej i obszarze limbicznym, a nawet mają obraz poznawczy podobny do antagonistów cholinoreceptorów.
Próg samostymulacji i aktywność motoryczna. Potencjał uzależniający THC jest niezwykle gorącym tematem, dane są zbyt sprzeczne .
Modele zwierzęce pokazują nam, że nawet niskie dawki THC są uzależniające w testach CPP (uwarunkowana preferencja miejsca) i samowstrzyknięć. Co pomaga THC pozostać w strefie związków o niskim działaniu uzależniającym? Jest to brak wyraźnego negatywnego wzmocnienia po odstawieniu, ponieważ THC jest wysoce lipofilowy, a jego "molekularny ogon" ukrywa wszystkie negatywne skutki odstawienia. Ogólnie rzecz biorąc, niskie dawki THC mogą podnieść próg samostymulacji i prowadzić do zwiększonej aktywności ruchowej, podczas gdy wysokie dawki są odwrotne. Tłumacząc na ludzki język: niskie dawki mogą obniżyć próg hedoniczny, tj. sprawić, że będziesz bardziej "zmotywowany" (powinienem od razu powiedzieć, że mówimy o tak zwanej motywacji wewnętrznej) do zrobienia czegoś w połączeniu z ułatwieniem wykonywania programów motorycznych.
Ogólna uwaga na temat dwufazowego działania THC.
Ogólna uwaga na temat dwufazowego działania THC.
- Receptor CB1 ma różną wrażliwość w różnych populacjach neuronów, tj. receptor jest taki sam, ale reaktywność neuronów jest inna.
- Różne populacje neuronów wytwarzają różne szlaki sygnałowe z receptora CB1, więc efekt THC w różnych dawkach jest niejednorodny w odniesieniu do odpowiedzi komórkowej w różnych populacjach neuronów (GABA i glutaminian).
- Terminale hamujące wyrażają 20-krotnie więcej receptorów CB1 w porównaniu do receptorów aktywujących w hipokampie i korze mózgowej.
- Receptor CB1 na neuronach glutaminergicznych ma funkcję fizycznego hamowania "na żądanie", podczas gdy na neuronach GABAergicznych jest toniczny. Jest to wiodąca cecha CB1, interpretująca profil niskich dawek THC - to synapsy glutaminergiczne są bardziej znacząco dotknięte przez THC, a następnie tylko synapsy GABAergiczne, pomimo różnicy w gęstości receptorów.
Długoterminowy wpływ THC na motywację
Motywacyjny efekt marihuany jest dość trudny do wyizolowania, ponieważ dość trudno jest znaleźć osoby, które używały tylko marihuany i niczego innego, nawet piwa w piątki. Jest to bardzo ważne, ponieważ sam alkohol dość silnie wpływa na sferę motywacyjną (patrz wykres wskaźnika motywacji w samoocenie badanych).
Motywacyjny efekt marihuany jest dość trudny do wyizolowania, ponieważ dość trudno jest znaleźć osoby, które używały tylko marihuany i niczego innego, nawet piwa w piątki. Jest to bardzo ważne, ponieważ sam alkohol dość silnie wpływa na sferę motywacyjną (patrz wykres wskaźnika motywacji w samoocenie badanych).
Laboratoryjne pomiary motywacji
Motywacja sama w sobie, jak już stwierdziliśmy, jest trudna do zdefiniowania w badaniach. W związku z tym THC wpływa na różne aspekty motywacji. Obecne badania potwierdzają, że tak zwany "zespół amotywacyjny" może wystąpić u przewlekłego użytkownika, ale u niewielkiej części. Uważam, że ta niewielka część cierpi na psychogenną formę depresji, ponieważ stanowią oni kohortę ludzi, którzy już mają problemy w swoim życiu nawet bez marihuany.
Motywacja sama w sobie, jak już stwierdziliśmy, jest trudna do zdefiniowania w badaniach. W związku z tym THC wpływa na różne aspekty motywacji. Obecne badania potwierdzają, że tak zwany "zespół amotywacyjny" może wystąpić u przewlekłego użytkownika, ale u niewielkiej części. Uważam, że ta niewielka część cierpi na psychogenną formę depresji, ponieważ stanowią oni kohortę ludzi, którzy już mają problemy w swoim życiu nawet bez marihuany.
Test Iowan Game ujawnił, że chroniczni konsumenci wykazują zwiększoną wrażliwość na natychmiastowe nagrody, co może osłabiać hamującą kontrolę motywacyjną i zwiększać prawdopodobieństwo podejmowania ryzyka i zachowań wzmacniających w przyszłości.
W celu zbadania motywacji stworzono eksperymentalny test motywacyjny z dwiema opcjami (test dwóch opcji autorstwa Cherek i in.). Uczestnicy mogli zarabiać "pracując" i zarabiać, ale mniej "nie pracując". Wykresy pokazują, że chroniczni konsumenci szybciej przechodzili w tryb "niepracowania" w dniach 1 i 2 testu, a także zarabiali więcej w trybie "niepracowania" w porównaniu z grupą kontrolną.
Najciekawszą rzeczą w badaniu motywacji u chronicznych pacjentów jest bateria testów poznawczych z jednym niuansem - osoby zażywające trawkę były stymulowane poprzez wyjaśnienie im, jak ten eksperyment jest ważny w legalizmie i że ich wynik może doprowadzić do tego, że policja nigdy nie będzie w stanie złapać ich za tyłek
Rezultat był niesamowity: po mowie motywacyjnej uzyskali wyższe wyniki niż kontrola.
Wnioski: chroniczne używanie THC (marihuany) nie prowadzi do zespołu amotywacyjnego w dłuższej perspektywie. Dowody z badań nad motywacją u osób przewlekle zażywających konopie indyjskie są zróżnicowane. Obserwacje użytkowników z obniżoną motywacją mają charakter współzałożenia, gdzie prawdziwą przyczyną amotywacji są warunki społeczno-ekonomiczne i poziom wykształcenia.
Najciekawszą rzeczą w badaniu motywacji u chronicznych pacjentów jest bateria testów poznawczych z jednym niuansem - osoby zażywające trawkę były stymulowane poprzez wyjaśnienie im, jak ten eksperyment jest ważny w legalizmie i że ich wynik może doprowadzić do tego, że policja nigdy nie będzie w stanie złapać ich za tyłek
Rezultat był niesamowity: po mowie motywacyjnej uzyskali wyższe wyniki niż kontrola.Wnioski: chroniczne używanie THC (marihuany) nie prowadzi do zespołu amotywacyjnego w dłuższej perspektywie. Dowody z badań nad motywacją u osób przewlekle zażywających konopie indyjskie są zróżnicowane. Obserwacje użytkowników z obniżoną motywacją mają charakter współzałożenia, gdzie prawdziwą przyczyną amotywacji są warunki społeczno-ekonomiczne i poziom wykształcenia.