Jeśli zaczniesz od pseudoefedryny i będziesz ostrożnie testować pH, nie powinieneś otrzymać mieszaniny racemicznej, ale czysty enancjomer, jak sądzę -d.
pH można zmienić tylko w dwóch przypadkach:
1) oddzielając wolną zasadę od mieszaniny utleniającej (dichromian 0,25N)
2) podczas wytwarzania soli wodorotlenkowej.
W 1) łatwo jest nie podnosić zbyt wysoko pH, ponieważ gdy widzisz utlenioną mieszaninę od ciemnego klarownego roztworu do klodowej zawiesiny koloru kawy z mlekiem (ciemnobrązowy mętny z kroplami wolnej zasady widocznymi po wyłączeniu mieszadła magnetycznego). W każdym razie nie powyżej 12, czyli błękitu papierka uniwersalnego.
W 2) jest nieco trudniej i trzeba postępować bardzo ostrożnie, testując kilka razy papierek, unikając osiągnięcia głębokiego czerwonego obszaru. Po dodaniu roztworu HCL pH jest oczywiście niskie, ale bardzo szybko wzrasta w procesie produkcji soli.
Praktycznie po odparowaniu wody nie trzeba wąchać HCl, przynajmniej nieznacznie.
Dzieje się tak dlatego, że podczas utleniania efedryny z dwóch stereocentrów pozostaje tylko jeden w pozycji izopropylowej, który zachowuje oryginalną konfigurację, jeśli nie przekroczysz pracy z zasadą i kwasem.
Nawet utleniając dichromianem trzeba dodać H2SO4, ale ilość potrzebną do działania dichromianu, a nie więcej.
Jeśli pracujesz z 0,25N, możesz go kupić bez podejrzeń, ponieważ jest to stężenie do oznaczania ChZT, szeroko stosowane w chemii analitycznej.