LSD i opiaty do wstrzykiwań
LSD (dietyloamid kwasu lizergowego) wywiera swoje działanie poprzez interakcję z układami neuroprzekaźników w mózgu, głównie z układem serotoninowym. Serotonina lub 5-hydroksytryptamina (5-HT) bierze udział w regulacji nastroju, percepcji i funkcji poznawczych. Działanie LSD jest szczególnie skoncentrowane na receptorze 5-HT2A, podtypie receptorów serotoninowych występujących w wysokich stężeniach w korze mózgowej i innych regionach mózgu zaangażowanych w percepcję sensoryczną i myślenie wyższego rzędu.
Kiedy LSD dostaje się do mózgu, wiąże się i aktywuje receptory 5-HT2A. Aktywacja ta nie naśladuje normalnego działania serotoniny; zamiast tego zakłóca zwykłe szlaki sygnałowe w złożony sposób. Rezultatem jest znacząca zmiana w percepcji, myśleniu i emocjach. Zakłócenie to można zrozumieć na kilka kluczowych sposobów:
1. Przetwarzanie sensoryczne i percepcja: Receptory 5-HT2A są silnie zaangażowane w przetwarzanie informacji sensorycznych, szczególnie w obszarach takich jak kora wzrokowa i ośrodki słuchowe. Kiedy LSD wiąże się z tymi receptorami, zmienia sposób interpretacji danych sensorycznych. Prowadzi to do żywych zniekształceń wizualnych lub halucynacji, zmienionych wrażeń słuchowych oraz zmiany w postrzeganiu przestrzeni i czasu.
2. Zwiększone pobudzenie korowe: LSD stymuluje uwalnianie glutaminianu, który jest głównym neuroprzekaźnikiem pobudzającym w mózgu. Prowadzi to do zwiększenia aktywności korowej, szczególnie w obszarach związanych z przetwarzaniem wzrokowym i sensorycznym. Mózg staje się nadaktywny pod względem sposobu przetwarzania bodźców. Jest to jeden z powodów zwiększonej świadomości lub powiększenia szczegółów, które użytkownicy często zgłaszają.
3. Zmieniona łączność między regionami mózgu: LSD promuje zwiększoną komunikację między regionami mózgu, które zwykle nie wchodzą w bezpośrednią interakcję. Badania z wykorzystaniem funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) wykazały, że podczas doświadczenia z LSD sieci mózgowe, które są zwykle oddzielone, zaczynają swobodniej współdziałać. Na przykład kora wzrokowa może komunikować się bardziej z siecią trybu domyślnego (DMN), która jest zaangażowana w samodzielne myślenie i ego. Może to wyjaśniać, dlaczego użytkownicy często doświadczają poczucia rozpuszczenia ego, w którym granice między nimi a światem zewnętrznym wydają się zacierać, co prowadzi do poczucia jedności lub jedności z otoczeniem.
4. Wpływ na sieć trybu domyślnego (DMN): DMN to zestaw regionów mózgu, które są aktywne, gdy nie skupiamy się na świecie zewnętrznym, na przykład podczas marzeń dziennych, introspekcji i autorefleksji. LSD zakłóca normalne funkcjonowanie DMN, co, jak się uważa, przyczynia się do doświadczenia rozpadu ego lub utraty własnej tożsamości. Użytkownicy często zgłaszają, że czują się tak, jakby przekroczyli poczucie siebie, doświadczając połączenia ze wszystkim wokół nich.
5. Aktywność dopaminy i noradrenaliny: Podczas gdy główne efekty LSD są pośredniczone przez serotoninę, oddziałuje ono również z receptorami dopaminy i noradrenaliny. Dopamina jest zaangażowana w mózgowe szlaki nagrody i przyjemności, a noradrenalina wpływa na pobudzenie i czujność. Interakcje te mogą wyjaśniać niektóre stymulujące i euforyczne efekty LSD, a także zwiększoną intensywność emocjonalną i poziom energii podczas tripu.
Opiaty do wstrzykiwań, takie jak heroina, morfina i fentanyl, działają poprzez interakcję z receptorami opioidowymi w mózgu, które są częścią naturalnego systemu bólu i nagrody w organizmie. Receptory te znajdują się w całym ośrodkowym układzie nerwowym i są zwykle aktywowane przez endorfiny, naturalne substancje chemiczne łagodzące ból. Kiedy opiaty są wstrzykiwane, zalewają mózg i ciało silnymi syntetycznymi lub naturalnymi związkami, które wiążą się z tymi receptorami opioidowymi, powodując szereg efektów fizjologicznych i psychologicznych.
Gdy opiat dotrze do mózgu, przekracza barierę krew-mózg i wiąże się głównie z receptorami opioidowymi mu. Receptory te są skoncentrowane w obszarach mózgu, które regulują ból, nagrodę i reakcje emocjonalne, takich jak pień mózgu, układ limbiczny i rdzeń kręgowy. Wiążąc się z tymi receptorami, opiaty hamują przekazywanie sygnałów bólowych, prowadząc do działania przeciwbólowego (uśmierzającego ból). Z tego powodu opiaty do wstrzykiwań są stosowane w medycynie do łagodzenia silnego bólu, jak w przypadku morfiny, która jest często podawana w szpitalach w przypadku ostrego bólu po operacji lub urazie.
Oprócz uśmierzania bólu, opiaty wyzwalają również uwalnianie dużych ilości dopaminy w obwodach nagrody w mózgu, szczególnie w jądrze półleżącym. Dopamina jest neuroprzekaźnikiem związanym z przyjemnością i nagrodą, a ten przypływ dopaminy wywołuje intensywne uczucie euforii i dobrego samopoczucia.
Każdy opiat ma nieco inny profil. Na przykład heroina jest szybko przekształcana w morfinę po dostaniu się do mózgu, ale ponieważ szybciej przekracza barierę krew-mózg, efekty są odczuwalne bardziej intensywnie i natychmiastowo w porównaniu z innymi opiatami. Z drugiej strony, fentanyl jest znacznie silniejszy niż heroina czy morfina - około 50 do 100 razy silniejszy niż morfina. Nawet niewielka ilość fentanylu może powodować głębokie złagodzenie bólu i euforię, ale wiąże się również ze znacznie wyższym ryzykiem przedawkowania, ponieważ tłumi zdolność mózgu do regulowania oddychania.
Połączenie LSD i opiatów do wstrzykiwań wprowadza szeroki zakres złożonych i potencjalnie niebezpiecznych efektów.
Jednym z istotnych zagrożeń jest depresja oddechowa. Opiaty hamują oddychanie poprzez działanie na pień mózgu, a wysokie dawki lub silne opioidy, takie jak fentanyl, mogą prowadzić do śmiertelnej niewydolności oddechowej. Podczas gdy LSD nie wpływa bezpośrednio na oddychanie, może zaburzać percepcję i osąd, potencjalnie maskując znaki ostrzegawcze zbliżającego się przedawkowania. Osoba pod wpływem obu substancji może nie rozpoznać lub nie zareagować na niebezpieczny poziom uspokojenia wywołany przez opiaty, co znacznie zwiększa prawdopodobieństwo przedawkowania.
Dodatkowo, ponieważ LSD może powodować nadpobudliwość lub niepokój, może to paradoksalnie tymczasowo maskować uspokajające działanie opiatów, dając fałszywe poczucie bezpieczeństwa przed nagłym przedawkowaniem.
Z psychologicznego punktu widzenia, halucynogenne właściwości LSD mogą głęboko wpływać na nastrój i wzorce myślowe. W połączeniu z opiatami, intensywna euforia wywołana opiatami może prowadzić do wzmożonych doznań emocjonalnych, a nawet duchowych. Istnieje jednak również ryzyko rozregulowania emocjonalnego, w którym dysocjacyjne lub halucynacyjne efekty LSD łączą się z odrętwieniem wywołanym opiatami, powodując skrajne wahania emocjonalne lub dezorientację. Użytkownicy mogą czuć się oderwani od rzeczywistości, ulegać przerażającym urojeniom, nasilając lęk i panikę.
Co więcej, zażywanie wielu substancji odurzających wiąże się z wyższym ryzykiem długoterminowych problemów ze zdrowiem psychicznym. Przewlekli użytkownicy mogą rozwinąć zaburzenia percepcji związane z halucynogenami (HPPD) lub uporczywe psychozy, które mogą być pogarszane przez psychologiczne objawy odstawienia związane z używaniem opiatów.
Łączenie LSD z opiatami do wstrzykiwań potęguje zatem zagrożenia związane z obydwoma narkotykami, tworząc nieprzewidywalną mieszankę nadmiernej stymulacji halucynogennej i uspokojenia wywołanego opioidami, która dramatycznie zwiększa ryzyko przedawkowania, kryzysów zdrowia psychicznego i długotrwałego uszkodzenia funkcji mózgu.
Nie natknęliśmy się na potwierdzone dane dotyczące ostrych i śmiertelnych stanów związanych z tą kombinacją. Jednocześnie nie ma żadnych oznak pozytywnych efektów rekreacyjnych, które mogłyby pokryć ryzyko związane z tym połączeniem.
Biorąc pod uwagę powyższe, zalecamy traktowanie tej kombinacji z dużą ostrożnością.
Last edited by a moderator: