Dimetokaina (DMC, larokaina), syntetyczna pochodna kokainy, jest szeroko rozpowszechnionym "legalnym hajem" spożywanym jako "nowa substancja psychoaktywna" (NPS) bez żadnych testów bezpieczeństwa, na przykład badań metabolizmu. Dlatego celem tej pracy było zbadanie jej metabolizmu in vivo i in vitro przy użyciu chromatografii cieczowej - spektrometrii mas (wysokiej rozdzielczości) (LC-HRMS). DMC podawano samcom szczurów rasy Wistar (20 mg kg(-1)), a ich mocz ekstrahowano za pomocą ekstrakcji do fazy stałej po enzymatycznym rozszczepieniu koniugatów lub za pomocą wytrącania białka (PP). Metabolity rozdzielono i zidentyfikowano za pomocą LC-HRMS. Głównymi reakcjami fazy I były hydroliza estrów, deetylacja, hydroksylacja układu aromatycznego i ich kombinacja. Główną reakcją fazy II była N-acetylacja części kwasu p-aminobenzoesowego niezmienionego związku macierzystego i kilku metabolitów fazy I. Zidentyfikowane metabolity zostały następnie wykorzystane do identyfikacji DMC w moczu szczurów po zastosowaniu dawki dla zwykłego użytkownika. Przy użyciu GC-MS i LC-MS
(SUSA), DMC i jej metabolity mogły zostać wykryte w próbkach moczu.
Opcjonalne dawki dimetokainy
Dimetokaina potrzebna do użytku rekreacyjnego jest zwykle stosowana na przykład jak kokaina, wdmuchiwana, naprawdę łatwo jest ją również przyjąć dożylnie. Niekoniecznie zaleca się przyjmowanie niezwykle wysokich dawek dimetokainy, aby uzyskać efekt podobny do kokainy, ponieważ nadmierna ilość może być uważana za główny problem dla układu sercowo-naczyniowego. Normalna dawka dimetokainy wynosi od 100 do 200 mg, ale nowicjusze powinni zacząć od mniejszych poziomów, sugerowanych 50 miligramów.
W przypadku stosowania dożylnego, dawka leku może być znacznie niższa, jednak kupujący i tak używają do stu miligramów, aby osiągnąć lepsze efekty.