Hallo znalazłem ten tutorial w sieci. jest stosunkowo stary i nowe procedury mogą zostać opracowane. jest to produkcja efedryny z drożdży. poprzez L-pac zredukowano metyloaminę do efedryny i pseudoefedryny. czy jest ktoś, kto to zrobił? może ktoś opracowałby TEK, jak łatwo zrobić w domu?
ZABAWA z produkcją L-PAC!
Procesy biotransformacji z udziałem drożdży (Candida utilis) i dekarboksylazy pirogronianowej (PDC) do produkcji L-fenyloacetylokarbinolu (L-PAC) z substratów benzaldehydu i pirogronianu są interesującym obszarem badań!
L-PAC jest półproduktem w produkcji efedryny i pseudoefedryny.
Zaproponowane zostaną modele procesu z profilem zasilania substratem dla benzaldehydu.
Chiralne wikinalne aminoalkohole są kluczowym budulcem do produkcji wielu produktów farmaceutycznych.
Ważne związki, które mogą być wytwarzane z prekursorów chiralnych wicynalnych aminoalkoholi obejmują szereg kategorii terapeutycznych i obejmują pseudoefedrynę.
Patent US5834261
opisuje proces, który może być stosowany do produkcji szerokiej gamy chiralnych aminoalkoholi wicynalnych, zarówno cyklicznych, jak i acyklicznych.
Szczególnie godną uwagi cechą tej metody jest możliwość kontrolowania konfiguracji absolutnej w centrach chiralnych zawierających zarówno funkcjonalność aminową, jak i alkoholową, w celu wytworzenia dowolnego z czterech możliwych stereoizomerów o wysokiej czystości stereochemicznej.
Patent US5942644
(wydany w sierpniu 1999 r.) jest powiązany z patentem na proces opisanym powyżej.
Ten drugi patent obejmuje kluczowe półprodukty, które są zaangażowane w produkcję chiralnych wicynalnych aminoalkoholi. Związki te obejmują hydrazydy i kwasy hydroksamowe, które są bezpośrednimi prekursorami chiralnych wicynalnych aminoalkoholi.
Proces produkcji chiralnych wikinalnych aminoalkoholi opiera się na łatwo dostępnych þ-ketoestrach jako materiałach wyjściowych.
Przykłady þ-ketoestrów przydatnych do produkcji chiralnych aminoalkoholi wikinalnych obejmują niedrogie związki ester acetooctowy i estry kwasu þ-keto-fenylopropionowego.
Centralnym elementem tej metody produkcji tych chiralnych wikinalnych aminoalkoholi jest połączenie dwóch kluczowych etapów, z których każdy przebiega z dobrze zdefiniowanym i kontrolowanym wynikiem stereochemicznym.
Pierwszym etapem jest stereoselektywna redukcja grupy ketonowej þ-ketoestru w celu wytworzenia odpowiedniego þ-hydroksyestru.
Reakcja ta jest katalizowana przez dehydrogenazę alkoholową w obecności kofaktora nikotynamidowego.
Ze względu na łatwą równowagę między dwoma enancjomerami 2-podstawionego þ-ketoestru w roztworze wodnym, interkonwersja tych dwóch stereoizomerów zachodzi szybko.
Redukcja ketonu przez dehydrogenazę alkoholową zachodzi z wysokim stopniem stereoselektywności, redukując tylko jeden z dwóch enancjomerów ketonu.
Redukcja ketonu jest wysoce stereoselektywna do produkcji jednego stereoizomeru alkoholu.
Tak więc, dwa centra chiralne są generowane jednocześnie w tej reakcji enzymatycznej, a reakcja ta zapewnia kontrolę stereochemii zarówno w pozycji C-2, jak i C-3 2-podstawionego þ-ketoestru.
NEXT: Jak to robią Ziemianie.
~~~~~~~~~~ HOW EARTH PEOPLE DO IT~~~~~~~~~~~~
Jeśli twoje nitemares nigdy nie obejmują metalicznych głosów dochodzących przez głośniki
domagające się wyrzucenia plastikowych wiader o pojemności pięciu galonów i wyjścia z rękami w górze.
rękami do góry, gratulacje... być może jesteś na Ziemi.
Mieszkańcy Ziemi znajdują wiele wspaniałych zastosowań dla skromnego plastikowego wiadra o pojemności pięciu galonów, o czym wkrótce się przekonamy.
Każdy mieszkaniec Ziemi, który chce produkować L-PAC w domu, może odkryć, że te utylitarne urządzenia są warte znacznie więcej niż ich wartość w złocie.
Aby produkować L-PAC przy użyciu metod biosyntezy, należy najpierw zdecydować, co będzie fermentowane w wiadrach.
W trakcie moich badań odkryłem, że płyn uzyskany w wyniku kruszenia, mielenia, prasowania i filtrowania buraków cukrowych jest w rzeczywistości najlepszą możliwą substancją do wykorzystania w tej metodzie ze względu na naturalne zasilanie enzymami, ale nie jest to jedyna substancja.
nie jest bynajmniej jedyną, według każdego ulubionego wujka, nawet woda może być użyta jako punkt wyjścia!
Po uzyskaniu płynu do użycia, można go wzmocnić odrobiną cukru piwowarskiego.
Do 4,5 galona upłynnionego ekstraktu z buraków można dodać około 5 funtów cukru piwowarskiego, aż cukier przestanie się rozpuszczać, powodem tego jest już wysoka zawartość cukru w ekstrakcie.
Kolejnym wymogiem jest dodanie drożdży. Nie wystarczą byle jakie drożdże.
Dla naszych celów najlepszy jest szczep o nazwie Candida Utilis, jednak zachęcamy do eksperymentowania.
Candida Utilis cieszy się dużą popularnością i można go łatwo zdobyć.
Właściwe dodawanie drożdży jest kwestią sporną.
Wielu "ekspertów" twierdzi, że dodaje się tylko niewielką ilość, na przykład kilka paczek drożdży piwowarskich.
Inni twierdzą, że konieczne jest dodanie ilości równej dodanemu cukrowi. Wydaje mi się, że korzyścią z takiego postępowania byłoby to, że proces będzie postępował znacznie szybciej (trzy lub cztery dni, w przeciwieństwie do trzech lub czterech tygodni), gdybyśmy dodali większą ilość cukru.
dodać większą ilość drożdży.
Drożdże są drogie, jeśli kupuje się je pojedynczo.
Większość piwowarów wie, jak zwiększyć ilość drożdży.
Tych, którzy tego nie robią, ponownie zachęcamy do zakupu podręcznika piwowarskiego opisującego szczegółowo tę metodę.
Kolejną wymaganą substancją jest benzaldehyd.
Produkcja L-PAC będzie wprost proporcjonalna do ilości użytego benzaldehydu. Oczekuje się, że zwroty będą w zakresie od 60 do 80% wagi dodanego benzaldehydu.
Po zdobyciu potrzebnych elementów można rozpocząć postęp biosyntezy.
Krok pierwszy polega na zmieszaniu pożywki, która jest płynem, i cukru. Następnie do mieszaniny dodaje się drożdże.
Należy uważać, aby nie zanieczyścić mieszanki!
Po zmieszaniu składników, należy luźno zakryć wiadro o pojemności pięciu galonów. Po upływie około godziny można rozpocząć proces fermentacji, uważa się, że potrzeba co najmniej 10 godzin, aby proces fermentacji w pełni się uaktywnił.
Po dziesięciu godzinach należy dodać benzaldehyd. Dla tego profilu karmienia odpowiednią ilość oblicza się na 60 ml.
Po dodaniu benzaldehydu fermentację należy pozostawić w chłodnym miejscu z dala od światła słonecznego. Podczas trwania tego procesu należy również unikać wstrząsów fizycznych, takich jak wstrząsy i drżenie, ponieważ opóźnia to proces. Jeśli masz zespół rock and rollowy i ćwiczysz w garażu, nie przeprowadzaj tam biosyntezy.
NASTĘPNY: DZIAŁA! I CO TERAZ?
~~~~~~~~~ DZIAŁA! I CO TERAZ? ~~~~~~~~~~~~~
Teraz, gdy fermentacja dobiegła końca, prekursor efedryny unosi się w wiadrze o pojemności pięciu galonów.
Nie robi to zbyt dobrze, prawda?
Następną rzeczą, którą chcesz zrobić, jest odzyskanie fenylopropanolu, w który drożdże zamieniły cukry za pomocą benzaldehydu.
Najbardziej bezpośrednią metodą odzysku jest użycie wirówki, ale niewielu z nas ma ją pod ręką. Bardziej praktyczną metodą dla małych producentów jest filtracja.
Teraz, gdy masz już przefiltrowaną ciecz, nadszedł czas, aby rozpocząć ekstrakcję fenylopropanolu.
Aby wyekstrahować fenylopropanol, należy użyć niepolarnego rozpuszczalnika, tutaj można wybrać między acetonem, tolulenem lub ksylenem (osobiste preferencje dotyczą acetonu).
Około 200 ml NP należy dodać do mieszaniny, zawirować, a następnie oddzielić, a następnie zdekantować, zachować, twoje gadżety są tam. Powtórz tę procedurę trzy razy.
Pod koniec trzeciego płukania powinieneś mieć swój fenylopropanol w rozpuszczalniku.
Następnie należy przeprowadzić destylację rozpuszczalnika/fenylopropanolu w celu usunięcia rozpuszczalnika.
Gdy rozpuszczalnik zostanie w znacznym stopniu usunięty, ponownie będziesz musiał destylować, ale tym razem będziesz musiał użyć próżni w procesie destylacji. Konieczne będzie uzyskanie ciśnienia między 14 a 18 torr, a produkt będzie miał postać fenyloacetylokarbinolu o temperaturze między 105 a 155 stopni Celsjusza.
Wszystko, co pozostaje do zrobienia, to dość standardowe aminowanie redukcyjne, po którym będziesz w posiadaniu czystej efedryny.
ZABAWA z produkcją L-PAC!
Procesy biotransformacji z udziałem drożdży (Candida utilis) i dekarboksylazy pirogronianowej (PDC) do produkcji L-fenyloacetylokarbinolu (L-PAC) z substratów benzaldehydu i pirogronianu są interesującym obszarem badań!
L-PAC jest półproduktem w produkcji efedryny i pseudoefedryny.
Zaproponowane zostaną modele procesu z profilem zasilania substratem dla benzaldehydu.
Chiralne wikinalne aminoalkohole są kluczowym budulcem do produkcji wielu produktów farmaceutycznych.
Ważne związki, które mogą być wytwarzane z prekursorów chiralnych wicynalnych aminoalkoholi obejmują szereg kategorii terapeutycznych i obejmują pseudoefedrynę.
Patent US5834261
opisuje proces, który może być stosowany do produkcji szerokiej gamy chiralnych aminoalkoholi wicynalnych, zarówno cyklicznych, jak i acyklicznych.
Szczególnie godną uwagi cechą tej metody jest możliwość kontrolowania konfiguracji absolutnej w centrach chiralnych zawierających zarówno funkcjonalność aminową, jak i alkoholową, w celu wytworzenia dowolnego z czterech możliwych stereoizomerów o wysokiej czystości stereochemicznej.
Patent US5942644
(wydany w sierpniu 1999 r.) jest powiązany z patentem na proces opisanym powyżej.
Ten drugi patent obejmuje kluczowe półprodukty, które są zaangażowane w produkcję chiralnych wicynalnych aminoalkoholi. Związki te obejmują hydrazydy i kwasy hydroksamowe, które są bezpośrednimi prekursorami chiralnych wicynalnych aminoalkoholi.
Proces produkcji chiralnych wikinalnych aminoalkoholi opiera się na łatwo dostępnych þ-ketoestrach jako materiałach wyjściowych.
Przykłady þ-ketoestrów przydatnych do produkcji chiralnych aminoalkoholi wikinalnych obejmują niedrogie związki ester acetooctowy i estry kwasu þ-keto-fenylopropionowego.
Centralnym elementem tej metody produkcji tych chiralnych wikinalnych aminoalkoholi jest połączenie dwóch kluczowych etapów, z których każdy przebiega z dobrze zdefiniowanym i kontrolowanym wynikiem stereochemicznym.
Pierwszym etapem jest stereoselektywna redukcja grupy ketonowej þ-ketoestru w celu wytworzenia odpowiedniego þ-hydroksyestru.
Reakcja ta jest katalizowana przez dehydrogenazę alkoholową w obecności kofaktora nikotynamidowego.
Ze względu na łatwą równowagę między dwoma enancjomerami 2-podstawionego þ-ketoestru w roztworze wodnym, interkonwersja tych dwóch stereoizomerów zachodzi szybko.
Redukcja ketonu przez dehydrogenazę alkoholową zachodzi z wysokim stopniem stereoselektywności, redukując tylko jeden z dwóch enancjomerów ketonu.
Redukcja ketonu jest wysoce stereoselektywna do produkcji jednego stereoizomeru alkoholu.
Tak więc, dwa centra chiralne są generowane jednocześnie w tej reakcji enzymatycznej, a reakcja ta zapewnia kontrolę stereochemii zarówno w pozycji C-2, jak i C-3 2-podstawionego þ-ketoestru.
NEXT: Jak to robią Ziemianie.
~~~~~~~~~~ HOW EARTH PEOPLE DO IT~~~~~~~~~~~~
Jeśli twoje nitemares nigdy nie obejmują metalicznych głosów dochodzących przez głośniki
domagające się wyrzucenia plastikowych wiader o pojemności pięciu galonów i wyjścia z rękami w górze.
rękami do góry, gratulacje... być może jesteś na Ziemi.
Mieszkańcy Ziemi znajdują wiele wspaniałych zastosowań dla skromnego plastikowego wiadra o pojemności pięciu galonów, o czym wkrótce się przekonamy.
Każdy mieszkaniec Ziemi, który chce produkować L-PAC w domu, może odkryć, że te utylitarne urządzenia są warte znacznie więcej niż ich wartość w złocie.
Aby produkować L-PAC przy użyciu metod biosyntezy, należy najpierw zdecydować, co będzie fermentowane w wiadrach.
W trakcie moich badań odkryłem, że płyn uzyskany w wyniku kruszenia, mielenia, prasowania i filtrowania buraków cukrowych jest w rzeczywistości najlepszą możliwą substancją do wykorzystania w tej metodzie ze względu na naturalne zasilanie enzymami, ale nie jest to jedyna substancja.
nie jest bynajmniej jedyną, według każdego ulubionego wujka, nawet woda może być użyta jako punkt wyjścia!
Po uzyskaniu płynu do użycia, można go wzmocnić odrobiną cukru piwowarskiego.
Do 4,5 galona upłynnionego ekstraktu z buraków można dodać około 5 funtów cukru piwowarskiego, aż cukier przestanie się rozpuszczać, powodem tego jest już wysoka zawartość cukru w ekstrakcie.
Kolejnym wymogiem jest dodanie drożdży. Nie wystarczą byle jakie drożdże.
Dla naszych celów najlepszy jest szczep o nazwie Candida Utilis, jednak zachęcamy do eksperymentowania.
Candida Utilis cieszy się dużą popularnością i można go łatwo zdobyć.
Właściwe dodawanie drożdży jest kwestią sporną.
Wielu "ekspertów" twierdzi, że dodaje się tylko niewielką ilość, na przykład kilka paczek drożdży piwowarskich.
Inni twierdzą, że konieczne jest dodanie ilości równej dodanemu cukrowi. Wydaje mi się, że korzyścią z takiego postępowania byłoby to, że proces będzie postępował znacznie szybciej (trzy lub cztery dni, w przeciwieństwie do trzech lub czterech tygodni), gdybyśmy dodali większą ilość cukru.
dodać większą ilość drożdży.
Drożdże są drogie, jeśli kupuje się je pojedynczo.
Większość piwowarów wie, jak zwiększyć ilość drożdży.
Tych, którzy tego nie robią, ponownie zachęcamy do zakupu podręcznika piwowarskiego opisującego szczegółowo tę metodę.
Kolejną wymaganą substancją jest benzaldehyd.
Produkcja L-PAC będzie wprost proporcjonalna do ilości użytego benzaldehydu. Oczekuje się, że zwroty będą w zakresie od 60 do 80% wagi dodanego benzaldehydu.
Po zdobyciu potrzebnych elementów można rozpocząć postęp biosyntezy.
Krok pierwszy polega na zmieszaniu pożywki, która jest płynem, i cukru. Następnie do mieszaniny dodaje się drożdże.
Należy uważać, aby nie zanieczyścić mieszanki!
Po zmieszaniu składników, należy luźno zakryć wiadro o pojemności pięciu galonów. Po upływie około godziny można rozpocząć proces fermentacji, uważa się, że potrzeba co najmniej 10 godzin, aby proces fermentacji w pełni się uaktywnił.
Po dziesięciu godzinach należy dodać benzaldehyd. Dla tego profilu karmienia odpowiednią ilość oblicza się na 60 ml.
Po dodaniu benzaldehydu fermentację należy pozostawić w chłodnym miejscu z dala od światła słonecznego. Podczas trwania tego procesu należy również unikać wstrząsów fizycznych, takich jak wstrząsy i drżenie, ponieważ opóźnia to proces. Jeśli masz zespół rock and rollowy i ćwiczysz w garażu, nie przeprowadzaj tam biosyntezy.
NASTĘPNY: DZIAŁA! I CO TERAZ?
~~~~~~~~~ DZIAŁA! I CO TERAZ? ~~~~~~~~~~~~~
Teraz, gdy fermentacja dobiegła końca, prekursor efedryny unosi się w wiadrze o pojemności pięciu galonów.
Nie robi to zbyt dobrze, prawda?
Następną rzeczą, którą chcesz zrobić, jest odzyskanie fenylopropanolu, w który drożdże zamieniły cukry za pomocą benzaldehydu.
Najbardziej bezpośrednią metodą odzysku jest użycie wirówki, ale niewielu z nas ma ją pod ręką. Bardziej praktyczną metodą dla małych producentów jest filtracja.
Teraz, gdy masz już przefiltrowaną ciecz, nadszedł czas, aby rozpocząć ekstrakcję fenylopropanolu.
Aby wyekstrahować fenylopropanol, należy użyć niepolarnego rozpuszczalnika, tutaj można wybrać między acetonem, tolulenem lub ksylenem (osobiste preferencje dotyczą acetonu).
Około 200 ml NP należy dodać do mieszaniny, zawirować, a następnie oddzielić, a następnie zdekantować, zachować, twoje gadżety są tam. Powtórz tę procedurę trzy razy.
Pod koniec trzeciego płukania powinieneś mieć swój fenylopropanol w rozpuszczalniku.
Następnie należy przeprowadzić destylację rozpuszczalnika/fenylopropanolu w celu usunięcia rozpuszczalnika.
Gdy rozpuszczalnik zostanie w znacznym stopniu usunięty, ponownie będziesz musiał destylować, ale tym razem będziesz musiał użyć próżni w procesie destylacji. Konieczne będzie uzyskanie ciśnienia między 14 a 18 torr, a produkt będzie miał postać fenyloacetylokarbinolu o temperaturze między 105 a 155 stopni Celsjusza.
Wszystko, co pozostaje do zrobienia, to dość standardowe aminowanie redukcyjne, po którym będziesz w posiadaniu czystej efedryny.
I dziękuję za poświęcenie czasu, aby porozmawiać ze mną przez te rzeczy, całkowicie akademickie, zapewniam cię 