G.Patton
Expert
- Joined
- Jul 5, 2021
- Messages
- 2,793
- Solutions
- 3
- Reaction score
- 3,053
- Points
- 113
- Deals
- 1
Inleiding.
Het wassen van laboratoriumglaswerk behoort tot de verplichte vaardigheden van laboratoriumpersoneel. Wassen van hoge kwaliteit impliceert het bereiken van het belangrijkste resultaat - goede reinheid van chemisch glaswerk voor een perfecte organische synthese. Er worden een aantal eisen gesteld aan laboratoriumglaswerk, omdat het altijd perfect schoon moet zijn. Het wordt aanbevolen om laboratoriumglaswerk onmiddellijk na gebruik te wassen. De resultaten van het uitgevoerde werk hangen af van de reinheid van het vaatwerk. Het is over het algemeen gemakkelijker om glaswerk schoon te maken als je het meteen doet. Als er een afwasmiddel wordt gebruikt, is dat meestal een afwasmiddel dat is ontwikkeld voor laboratoriumglaswerk, zoals Liquinox of Alconox. Deze schoonmaakmiddelen zijn te verkiezen boven elk ander afwasmiddel dat thuis voor de vaat wordt gebruikt. Afwasmiddel en kraanwater zijn meestal niet nodig en ook niet wenselijk. Je kunt het glaswerk afspoelen met het juiste oplosmiddel en daarna een paar keer spoelen met gedestilleerd water, gevolgd door een laatste spoeling met gedeïoniseerd water.
De beste manier om laboratoriumglaswerk schoon te maken is met een agressief schoonmaakmiddel dat verontreinigingen oxideert en/of gemakkelijk verwijdert. Er is een lijst met detergenten, synthese-instructies en gebruiksaanwijzingen.
De beste manier om laboratoriumglaswerk schoon te maken is met een agressief schoonmaakmiddel dat verontreinigingen oxideert en/of gemakkelijk verwijdert. Er is een lijst met detergenten, synthese-instructies en gebruiksaanwijzingen.
Sulfochroom mengsel.
Het is een mengsel van geconcentreerd zwavelzuur en kaliumdichromaat; wanneer zwavelzuur inwerkt op dichromaat, wordt chroomanhydride CrO3 gevormd. Sulfochromisch mengsel is een van de sterkste oxidatiemiddelen. Het wordt veel gebruikt in laboratoriumtechnologie voor het wassen van chemisch glaswerk en wordt ook toegepast in het bleekproces van omkeerbare fotografie.
Een oplossing van chroomzuur in zwavelzuur (ook wel bekend als een sulfochroom mengsel of chroomzwavelzuur) is een krachtig oxidatiemiddel, het kan worden gebruikt om laboratoriumglaswerk schoon te maken, met name van anders onoplosbare organische resten. Bovendien laat het zuur sporen achter van paramagnetische chroomionen - Cr(III) - die kunnen interfereren met bepaalde toepassingen, zoals NMR-spectroscopie. Dit is vooral het geval bij NMR-buizen.
Dat heb je nodig:
Dat heb je nodig:
- Kalium/natriumdichromaat(K₂Cr₂O₇/Na₂Cr₂O₇) - 15 g
- Geconcentreerd zwavelzuur (of salpeterzuur) (H2SO4/HNO3) - 500 ml
Om het chroommengsel te bereiden wordt voorzichtig en al roerend kaliumdichromaat langzaam aan het zwavelzuur toegevoegd. Het mengsel wordt erg heet en de oplossing wordt donkerbruin. Kaliumbichromaat is slecht oplosbaar, er moet lang geroerd worden met een glazen staaf. De procedure moet worden uitgevoerd in een keramisch glas in een (koud) waterbad om warmte te verwijderen. Als er sediment op de bodem achterblijft, maak je dan geen zorgen.
Toepassing.
Glaswerk wordt afgespoeld met stromend water, vervolgens overgoten met een chroommengsel en enkele minuten bewaard, indien nodig - een paar dagen, en daarna grondig gewassen in stromend water. Op goed ingevet glas verspreidt het water zich in een dunne laag, zonder zich in druppels te verzamelen. Het chroommengsel kan worden hergebruikt tot de kleur verandert in groenachtig. Als gevolg van de voortdurende oxidatiereacties van organische stoffen wordt chroomanhydride gereduceerd tot chroom(III)sulfaat, waardoor het gebruikte chroommengsel geleidelijk groen van kleur wordt.
Veiligheid.
Geconcentreerd zwavelzuur is een zeer corrosieve stof! Giet alleen zuur in water! Chroommengsel is ook corrosief; bovendien zijn zeswaardige chroomverbindingen giftig en kankerverwekkend. Als je met een chroommengsel werkt, moet je veiligheidsmaatregelen in acht nemen en persoonlijke beschermingsmiddelen gebruiken. Bewaar het mengsel in een zuurkast of in een goed afgesloten container (geen rubberen stop!). Bij het wassen van pipetten en verschillende buisjes mag het mengsel alleen worden opgevangen met een rubberen bol, in geen geval met de mond, om ernstige brandwonden in de mond en schade aan de tanden te voorkomen.
Toepassing.
Glaswerk wordt afgespoeld met stromend water, vervolgens overgoten met een chroommengsel en enkele minuten bewaard, indien nodig - een paar dagen, en daarna grondig gewassen in stromend water. Op goed ingevet glas verspreidt het water zich in een dunne laag, zonder zich in druppels te verzamelen. Het chroommengsel kan worden hergebruikt tot de kleur verandert in groenachtig. Als gevolg van de voortdurende oxidatiereacties van organische stoffen wordt chroomanhydride gereduceerd tot chroom(III)sulfaat, waardoor het gebruikte chroommengsel geleidelijk groen van kleur wordt.
Veiligheid.
Geconcentreerd zwavelzuur is een zeer corrosieve stof! Giet alleen zuur in water! Chroommengsel is ook corrosief; bovendien zijn zeswaardige chroomverbindingen giftig en kankerverwekkend. Als je met een chroommengsel werkt, moet je veiligheidsmaatregelen in acht nemen en persoonlijke beschermingsmiddelen gebruiken. Bewaar het mengsel in een zuurkast of in een goed afgesloten container (geen rubberen stop!). Bij het wassen van pipetten en verschillende buisjes mag het mengsel alleen worden opgevangen met een rubberen bol, in geen geval met de mond, om ernstige brandwonden in de mond en schade aan de tanden te voorkomen.
Kaliumpermanganaatoplossing.
Heb je nodig:
- Kaliumpermanganaat (KMnO4)
- Oxaalzuur/natriumwaterstofsulfaat/ FeSO4/ Mohr's zout
Toepassing.
Een goed reinigingsmiddel voor laboratoriumglaswerk is een 4% kaliumpermanganaatoplossing. Kaliumpermanganaatoplossing is een sterk oxidatiemiddel, vooral als het wordt verwarmd en aangezuurd met zwavelzuur; het wordt in schalen gegoten die eerst moeten worden gewassen met heet water en gereinigd met een speciale borstel. Daarna wordt voorzichtig een kleine hoeveelheid geconcentreerd zwavelzuur toegevoegd, dat voor verhitting zorgt, voldoende om alle onzuiverheden op de wanden snel te oxideren. Zwavelzuur moet in zo'n hoeveelheid worden genomen dat de temperatuur van de oplossing na toevoeging ongeveer 50-60 °C is. Gewoonlijk is het voldoende om 3-5 ml geconcentreerd zwavelzuur toe te voegen aan 100 ml kaliumpermanganaatoplossing. Het is noodzakelijk om zwavelzuur te nemen en in geen geval zoutzuur, omdat dit laatste wordt geoxideerd door kaliumpermanganaat met de vorming van chloor. Na het wassen van laboratoriumglaswerk met een oplossing van kaliumpermanganaat kan een bruine plak ontstaan. Het kan verwijderd worden door het vaatwerk te spoelen met een 5% oplossing van natriumwaterstofsulfaat (NaHSO4), oplossingen van ijzer(II)sulfaat (FeSO4), Mohr's zout of organische zuren, bij voorkeur oxaalzuur. Daarna worden de schalen gewassen met water.
De gebruikte aangezuurde kaliumpermanganaatoplossing wordt meestal weggegooid en niet hergebruikt. Als er een niet-aangezuurde oplossing is gebruikt, kan deze meerdere keren worden gebruikt.
Ik raad je aan om een groot (3-5 l) bad te maken voor laboratoriumglaswerk, gebruik hiervoor een lege exsiccator of een andere glazen of keramische schaal. Je kunt vuil glaswerk 2-3 uur in dit bad leggen om verontreinigingen op glaswanden te oxideren (maak ze eerst schoon met een borstel en kraanwater). Reinig het glaswerk daarna met kraanwater van de kaliumpermanganaatoplossing en leg het 0,5-1 uur in een bad met oxaalzuur om mangaanoxiden (bruine aanslag) te verwijderen. Herhaal daarna de procedure met kraanwater en gedestilleerd water.
Veiligheid.
Dezelfde reinigingspraktijken en voorzorgsmaatregelen voor het hanteren van aangezuurde kaliumpermanganaatoplossing als hierboven beschreven voor het sulfochroommengsel moeten worden gevolgd.
Een goed reinigingsmiddel voor laboratoriumglaswerk is een 4% kaliumpermanganaatoplossing. Kaliumpermanganaatoplossing is een sterk oxidatiemiddel, vooral als het wordt verwarmd en aangezuurd met zwavelzuur; het wordt in schalen gegoten die eerst moeten worden gewassen met heet water en gereinigd met een speciale borstel. Daarna wordt voorzichtig een kleine hoeveelheid geconcentreerd zwavelzuur toegevoegd, dat voor verhitting zorgt, voldoende om alle onzuiverheden op de wanden snel te oxideren. Zwavelzuur moet in zo'n hoeveelheid worden genomen dat de temperatuur van de oplossing na toevoeging ongeveer 50-60 °C is. Gewoonlijk is het voldoende om 3-5 ml geconcentreerd zwavelzuur toe te voegen aan 100 ml kaliumpermanganaatoplossing. Het is noodzakelijk om zwavelzuur te nemen en in geen geval zoutzuur, omdat dit laatste wordt geoxideerd door kaliumpermanganaat met de vorming van chloor. Na het wassen van laboratoriumglaswerk met een oplossing van kaliumpermanganaat kan een bruine plak ontstaan. Het kan verwijderd worden door het vaatwerk te spoelen met een 5% oplossing van natriumwaterstofsulfaat (NaHSO4), oplossingen van ijzer(II)sulfaat (FeSO4), Mohr's zout of organische zuren, bij voorkeur oxaalzuur. Daarna worden de schalen gewassen met water.
De gebruikte aangezuurde kaliumpermanganaatoplossing wordt meestal weggegooid en niet hergebruikt. Als er een niet-aangezuurde oplossing is gebruikt, kan deze meerdere keren worden gebruikt.
Ik raad je aan om een groot (3-5 l) bad te maken voor laboratoriumglaswerk, gebruik hiervoor een lege exsiccator of een andere glazen of keramische schaal. Je kunt vuil glaswerk 2-3 uur in dit bad leggen om verontreinigingen op glaswanden te oxideren (maak ze eerst schoon met een borstel en kraanwater). Reinig het glaswerk daarna met kraanwater van de kaliumpermanganaatoplossing en leg het 0,5-1 uur in een bad met oxaalzuur om mangaanoxiden (bruine aanslag) te verwijderen. Herhaal daarna de procedure met kraanwater en gedestilleerd water.
Veiligheid.
Dezelfde reinigingspraktijken en voorzorgsmaatregelen voor het hanteren van aangezuurde kaliumpermanganaatoplossing als hierboven beschreven voor het sulfochroommengsel moeten worden gevolgd.
Alkalische alcoholoplossing.
Het reinigingsmiddel alcohol-hydroxide wordt gebruikt om glas schoon te maken. Het is een effectieve reiniger.
Je hebt nodig:
Je hebt nodig:
- 60 g natriumhydroxide (NaOH)/kaliumhydroxide (KOH).
- 500 ml ethanol.
- 60 ml DI-water.
- Polypropyleen of glazen container (600 ml of meer).
Bereid de natriumhydroxideoplossing door de kristallen in het water te mengen. Voeg vervolgens de ethanol toe. Het mengsel wordt erg heet, wees voorzichtig. Je moet de oplossing roeren met een glazen staaf totdat de oplossing volledig is opgelost. Zorg ervoor dat je de verpakking labelt met de titel "Ethanol/NaOH 5:1 reinigingsoplossing".
Toepassing.
Plaats het laboratoriumglaswerk in het bad en laat het 30 minuten weken. Voor vlekkeloze oppervlakken, laat het enkele uren weken. Spoel af in DI-water en föhn vervolgens droog. Als de reinigingsoplossing schoon is en je van plan bent deze opnieuw te gebruiken, bewaar deze dan in een geëtiketteerde container. Zo niet, giet de alkalische oplossing dan in de geëtiketteerde afvalcontainer.
Veiligheid
Draag beschermende kleding: oogbescherming, chemicaliënjas en nitril handschoenen.
Toepassing.
Plaats het laboratoriumglaswerk in het bad en laat het 30 minuten weken. Voor vlekkeloze oppervlakken, laat het enkele uren weken. Spoel af in DI-water en föhn vervolgens droog. Als de reinigingsoplossing schoon is en je van plan bent deze opnieuw te gebruiken, bewaar deze dan in een geëtiketteerde container. Zo niet, giet de alkalische oplossing dan in de geëtiketteerde afvalcontainer.
Veiligheid
Draag beschermende kleding: oogbescherming, chemicaliënjas en nitril handschoenen.
Gebruik de volgende procedures om glaswerk te reinigen.
1. Gebruik 2-3 ml oplosmiddel om achtergebleven organische verbindingen van het glaswerk in een afvalbeker te spoelen. De verbindingen moeten goed oplosbaar zijn in het oplosmiddel. Het standaard oplosmiddel is vaak aceton, omdat het goedkoop en relatief niet giftig is en de meeste organische verbindingen oplost. Sommige instellingen hergebruiken hun aceton ("wasaceton") omdat het oplossend vermogen na een paar keer gebruiken niet is uitgewerkt.
2. Omdat het voor de meeste studenten al snel een tweede natuur wordt om aceton te gebruiken als onderdeel van hun schoonmaakritueel, is het goed om eraan te herinneren dat het doel van acetonspoeling is om organische resten in een kolf op te lossen. Niet alles lost op in aceton, bijvoorbeeld ionische zouten zijn onoplosbaar in aceton en worden beter uitgespoeld met water. Na een voorspoeling moet glaswerk op de werkbank met water en zeep worden gewassen.
3. Resterende aceton zal waarschijnlijk uit de kolf verdampen, maar het is aanvaardbaar dat kleine hoeveelheden restaceton door de afvoer worden gespoeld. Aceton is een normaal biologisch bijproduct van sommige stofwisselingsprocessen.
4. Als je onverdund wasmiddel uit de winkel gebruikt, kun je het beste kleine hoeveelheden gebruiken tijdens het wassen, omdat ze de neiging hebben om dik schuim te vormen dat veel gespoeld moet worden. Sommige instellingen gebruiken om deze reden verdunde zeepoplossingen bij hun schoonmaakstations. Voor het reinigen van glaswerk is het biologisch afbreekbare reinigingsmiddel "Alconox" de industriestandaard.
Deze stap kan worden vervangen door een andere uit de bovenstaande lijst met schoonmaakmiddelen. Zeep kan geen organische stoffen afwassen en op een dag zit je met vuilresten. De beste manier is een sulfochroommengsel, dat bijna alle organische stoffen kan oxideren bij de juiste blootstellingstijd. Als je geen zwavelzuur of salpeterzuur kunt vinden, raad ik je aan om een alkalische alcoholoplossing te nemen. Dit is een goedkope en eenvoudig te produceren reinigingsoplossing. Kaliumpermanganaatoplossing is effectiever tegen organische vervuiling, maar het is vrij moeilijk en je moet glaswerk schoonmaken van mangaanoxiden door een tweede oplossing van oxaalzuur te gebruiken, die moet worden verwijderd met kraanwater of gedestilleerd water.
2. Omdat het voor de meeste studenten al snel een tweede natuur wordt om aceton te gebruiken als onderdeel van hun schoonmaakritueel, is het goed om eraan te herinneren dat het doel van acetonspoeling is om organische resten in een kolf op te lossen. Niet alles lost op in aceton, bijvoorbeeld ionische zouten zijn onoplosbaar in aceton en worden beter uitgespoeld met water. Na een voorspoeling moet glaswerk op de werkbank met water en zeep worden gewassen.
3. Resterende aceton zal waarschijnlijk uit de kolf verdampen, maar het is aanvaardbaar dat kleine hoeveelheden restaceton door de afvoer worden gespoeld. Aceton is een normaal biologisch bijproduct van sommige stofwisselingsprocessen.
4. Als je onverdund wasmiddel uit de winkel gebruikt, kun je het beste kleine hoeveelheden gebruiken tijdens het wassen, omdat ze de neiging hebben om dik schuim te vormen dat veel gespoeld moet worden. Sommige instellingen gebruiken om deze reden verdunde zeepoplossingen bij hun schoonmaakstations. Voor het reinigen van glaswerk is het biologisch afbreekbare reinigingsmiddel "Alconox" de industriestandaard.
Deze stap kan worden vervangen door een andere uit de bovenstaande lijst met schoonmaakmiddelen. Zeep kan geen organische stoffen afwassen en op een dag zit je met vuilresten. De beste manier is een sulfochroommengsel, dat bijna alle organische stoffen kan oxideren bij de juiste blootstellingstijd. Als je geen zwavelzuur of salpeterzuur kunt vinden, raad ik je aan om een alkalische alcoholoplossing te nemen. Dit is een goedkope en eenvoudig te produceren reinigingsoplossing. Kaliumpermanganaatoplossing is effectiever tegen organische vervuiling, maar het is vrij moeilijk en je moet glaswerk schoonmaken van mangaanoxiden door een tweede oplossing van oxaalzuur te gebruiken, die moet worden verwijderd met kraanwater of gedestilleerd water.
Stappen in het wassen van laboratoriumglaswerk:
Automatische vaatwasser.
In een ondergronds laboratorium kan ook een automatische vaatwasser worden gebruikt. Maar er zijn een aantal problemen die kunnen optreden met organische of agressieve stoffen. Plastic membranen, filters en rubbers barsten na een paar honderd werkuren. Metalen oppervlakken gaan roesten in een zure omgeving. Om deze problemen te voorkomen en de levensduur van de vaatwasser te verlengen, moet je glaswerk afspoelen met kraanwater voordat je het inlaadt. De kans is groot dat je vaatwasser kapot gaat, maar als je deze kosten voor schoon glaswerk accepteert, kun je hem gebruiken. In het geval van een grote laboratoriumlading helpt het om veel tijd te besparen.
Glaswerk drogen.
Snel drogen.Als droog glaswerk niet meteen nodig is, moet het worden afgespoeld met gedestilleerd water en een nacht drogen (in een kastje). Als droog glaswerk onmiddellijk nodig is, kan het worden afgespoeld met aceton en de resterende aceton laten verdampen. Spoelen met aceton werkt goed omdat water mengbaar is met aceton, dus veel water wordt verwijderd in het spoelafval. Verdamping van kleine hoeveelheden achtergebleven aceton kan worden versneld door het gespoelde glaswerk korte tijd in een warme oven te plaatsen of door afzuiging van een slang die op de waterafzuiging is aangesloten. Restaceton mag niet worden verdampt in een hete oven (>100 °C) omdat aceton onder deze omstandigheden kan polymeriseren en/of ontbranden. Het mag ook niet verdampt worden met behulp van de persluchtleidingen in huis, omdat het glaswerk dan waarschijnlijk vervuild raakt met vuil, olie en vocht van de luchtcompressor.
Drogen met oven en vlam.
Glaswerk dat "droog" lijkt, bevat in werkelijkheid een dun laagje watercondensatie op het oppervlak. Wanneer reagentia worden gebruikt die met water reageren (soms heftig!), moet deze waterlaag worden verwijderd. Om de waterfilm te verdampen, kan glaswerk een nacht in een oven van 110 °C worden geplaatst, of op zijn minst enkele uren. De waterlaag kan ook handmatig worden verdampt met een brander of warmtepistool, een proces dat "vlamdrogen" wordt genoemd. Beide methoden resulteren in extreem heet glaswerk dat voorzichtig moet worden behandeld met een tang of dikke handschoenen.
Drogen met oven en vlam.
Glaswerk dat "droog" lijkt, bevat in werkelijkheid een dun laagje watercondensatie op het oppervlak. Wanneer reagentia worden gebruikt die met water reageren (soms heftig!), moet deze waterlaag worden verwijderd. Om de waterfilm te verdampen, kan glaswerk een nacht in een oven van 110 °C worden geplaatst, of op zijn minst enkele uren. De waterlaag kan ook handmatig worden verdampt met een brander of warmtepistool, een proces dat "vlamdrogen" wordt genoemd. Beide methoden resulteren in extreem heet glaswerk dat voorzichtig moet worden behandeld met een tang of dikke handschoenen.
Om glaswerk te vlamdrogen, verwijdert u eerst eventuele vinylhulzen op een verlengklem (Fig.1 a), omdat deze kunnen smelten of vlam vatten. Klem de te drogen erlenmeyer vast, inclusief een roerstaaf indien gebruikt (Fig.1 b). Zet de brander of het warmtepistool op het glas, en aanvankelijk zal er mist te zien zijn doordat water dat verdampt uit een deel van het glaswerk elders condenseert (Fig.1 c). Blijf de hittebron enkele minuten over het glaswerk zwaaien tot de mist volledig is verdwenen en het glaswerk gloeiend heet is (Fig. 1 d). Als het glas slechts matig heet is, zal er water uit de lucht condenseren voordat u het volledig kunt uitsluiten.
Veiligheidsaanwijzing: glaswerk zal extreem heet zijn na het drogen met de vlam.
Ongeacht de manier waarop glaswerk wordt verhit (oven of vlamdrogen), laat het glaswerk afkoelen in een watervrije omgeving (in een exsiccator, onder een stroom inert gas, of met een droogbuis, Fig. 2) voordat je een massa verkrijgt of reagentia toevoegt.
Veiligheidsaanwijzing: glaswerk zal extreem heet zijn na het drogen met de vlam.
Ongeacht de manier waarop glaswerk wordt verhit (oven of vlamdrogen), laat het glaswerk afkoelen in een watervrije omgeving (in een exsiccator, onder een stroom inert gas, of met een droogbuis, Fig. 2) voordat je een massa verkrijgt of reagentia toevoegt.
Droogbuizen.
Een droogbuis wordt gebruikt wanneer gematigd droge omstandigheden in een apparaat gewenst zijn. Als zeer droge condities nodig zijn, moet glaswerk in een oven of vlam gedroogd worden, waarna de lucht verdrongen wordt met een droog, inert gas.
Droogbuizen zijn stukken glaswerk die gevuld kunnen worden met een droogmiddel (vaak watervrij CaCl2 of CaSO4 in korrelvorm) en verbonden worden met een apparaat via een thermometeradapter (Fig. 3 b en c) of een rubberen buis (Fig. 3 d). Lucht die door de buis stroomt wordt ontdaan van water wanneer het in contact komt met het droogmiddel. Omdat het belangrijk is dat er lucht door de droogslang kan stromen, vooral zodat het apparaat geen gesloten systeem is, moet het droogmiddel vers zijn omdat gebruikte droogmiddelen soms kunnen verharden tot een plug die de luchtstroom beperkt. Droogbuizen kunnen ook gevuld worden met basische vaste stoffen zoals Na2CO3 om zure gassen te neutraliseren.
Een droogbuis wordt gebruikt wanneer gematigd droge omstandigheden in een apparaat gewenst zijn. Als zeer droge condities nodig zijn, moet glaswerk in een oven of vlam gedroogd worden, waarna de lucht verdrongen wordt met een droog, inert gas.
Droogbuizen zijn stukken glaswerk die gevuld kunnen worden met een droogmiddel (vaak watervrij CaCl2 of CaSO4 in korrelvorm) en verbonden worden met een apparaat via een thermometeradapter (Fig. 3 b en c) of een rubberen buis (Fig. 3 d). Lucht die door de buis stroomt wordt ontdaan van water wanneer het in contact komt met het droogmiddel. Omdat het belangrijk is dat er lucht door de droogslang kan stromen, vooral zodat het apparaat geen gesloten systeem is, moet het droogmiddel vers zijn omdat gebruikte droogmiddelen soms kunnen verharden tot een plug die de luchtstroom beperkt. Droogbuizen kunnen ook gevuld worden met basische vaste stoffen zoals Na2CO3 om zure gassen te neutraliseren.
Conclusie en belangrijke feiten.
- Moet het glaswerk zo snel mogelijk schoonmaken.
- Wat uitstel betreft: zet het glaswerk in water.
- Als het glaswerk te laat wordt schoongemaakt, is het mogelijk dat het residu niet kan worden verwijderd.
- Nieuw glaswerk dat licht alkalisch is, moet voor het wassen enkele uren in zuur water (1% HCl of HNO3) worden gedompeld.
Dit onderwerp bevat een lijst van de meest gebruikte reinigingstechnieken voor glaswerk. Ik raad hier geen extreem gevaarlijke afwasoplossingen aan, zoals Piranha enzovoort, omdat deze brandwonden, brand en explosies kunnen veroorzaken bij laaggeschoolde chemici. Gebruik persoonlijke bescherming bij elk gebruik van deze agressieve schoonmaakmiddelen en houd je glaswerk schoon, veel succes!
Last edited by a moderator: