Ketamine & Fenibut
Ketamine is een dissociatief verdovingsmiddel met een uniek farmacologisch profiel. Ketamine werkt voornamelijk als een antagonist op de N-methyl-D-aspartaat (NMDA) receptor, een subtype van de glutamaatreceptor. Door deze receptoren te blokkeren, verstoort ketamine de excitatoire neurotransmissie gemedieerd door glutamaat. Deze blokkade draagt bij aan de dissociatieve verdovingseffecten, waarbij patiënten zich los kunnen voelen van hun lichaam en omgeving.
De effecten van ketamine op NMDA-receptoren kunnen leiden tot een secundaire toename van AMPA-receptoractiviteit, wat bijdraagt aan de antidepressieve effecten. Ketamine heeft ook enige affiniteit voor μ-opioïde receptoren, wat kan bijdragen aan de pijnstillende eigenschappen. Daarnaast beïnvloedt ketamine de heropname van serotonine, dopamine en noradrenaline, wat bijdraagt aan stemmingsmodulatie.
Aanvullende informatie is ook interessant dat ketamine de expressie van BDNF verhoogt, een eiwit dat de groei van neuronen en synaptische plasticiteit ondersteunt, waarvan wordt aangenomen dat het een rol speelt bij de snelle antidepressieve effecten.
Fenibut is een depressivum voor het centrale zenuwstelsel (CZS) met anxiolytische en nootropische effecten. Het is structureel vergelijkbaar met de neurotransmitter gamma-aminoboterzuur (GABA) en werkt via verschillende mechanismen in de hersenen.
Fenibut werkt voornamelijk als een agonist op GABA-B-receptoren. Door zich aan deze receptoren te binden, bootst het de werking van GABA na, de belangrijkste remmende neurotransmitter in de hersenen, wat leidt tot een kalmerend effect op het CZS.
Fenibut heeft ook een mild effect op GABA-A-receptoren, maar dit is minder significant dan de werking op GABA-B-receptoren.
Fenibut beïnvloedt het vrijkomen van dopamine en kan het dopamineniveau in de hersenen verhogen, waarbij met name D2-receptoren worden beïnvloed. Deze werking draagt bij aan de stemmingsverbeterende en nootropische effecten. Door calciumkanalen te moduleren kan fenibut de afgifte van neurotransmitters en de prikkelbaarheid van neuronen beïnvloeden, wat bijdraagt aan de algehele depressieve effecten op het CZS.
Het combineren van ketamine en fenibut kan unieke effecten veroorzaken vanwege hun verschillende farmacologische werking. Er is gemeld dat de combinatie een reeks effecten teweegbrengt die zowel synergetisch als riskant kunnen zijn.
- Verbeterde sedatie en ontspanning: Zowel ketamine als fenibut hebben kalmerende eigenschappen. Wanneer ze samen worden gebruikt, kunnen ze ontspanning en sedatie aanzienlijk versterken.
- Veranderde waarneming en euforie: Gebruikers hebben gemeld dat de combinatie de dissociatieve effecten van ketamine kan versterken, wat leidt tot intensere en unieke visuele en zintuiglijke ervaringen. Fenibut kan de scherpe kantjes van een ketaminetrip gladstrijken, waardoor de ervaring aangenamer en minder schokkend wordt. De dopaminerge activiteit van fenibut kan de euforische en stemmingsverhogende effecten van ketamine versterken, wat mogelijk leidt tot een verhoogd gevoel van welzijn.
- Mogelijke cognitieve en motorische stoornissen: De combinatie kan de cognitieve functies sterker aantasten dan een van beide drugs alleen, wat leidt tot problemen met het geheugen, de aandacht en de uitvoerende functie tijdens de intoxicatieperiode. Versterkte sedatie en dissociatie kunnen leiden tot aanzienlijke aantasting van motorische vaardigheden en coördinatie, waardoor het risico op ongelukken en verwondingen toeneemt.
- Mogelijke overdosering en toxiciteit: Hoewel zeldzaam bij ketamine alleen, kan de combinatie met een CNS-depressivum zoals fenibut het risico op ademhalingsdepressie verhogen, vooral bij hogere doses. Hoge doses fenibut kunnen misselijkheid, braken en ernstige sedatie veroorzaken, terwijl overmatig gebruik van ketamine kan leiden tot blaastoxiciteit en andere complicaties.
We zijn geen bevestigde gegevens tegengekomen over acute en fatale aandoeningen in verband met deze combinatie. Tegelijkertijd suggereren de massieve aard van de dissociatieve werking van ketamine en de neiging van fenibut om de werking van psychoactieve stoffen te versterken, dat de gebruiker inzicht moet hebben in de risico's en enige ervaring met het omgaan met stoffen. Anders neemt de kans op een slechte tijd en gezondheidsrisico's aanzienlijk toe.
Gezien het bovenstaande kunnen we voorzichtig stellen dat deze combinatie onder bepaalde omstandigheden een goed idee kan zijn. Maar we raden een verstandige aanpak en voorzichtigheid ten zeerste aan.
Last edited by a moderator: