In 1967 brachtjournalist Robert Gannon een weekend door met LSD in een psychiatrisch ziekenhuis in Pennsylvania. Onder nauwkeurige observatie voerde hij de volgende 24 uur handelingen uit die varieerden van pirouettes en rollen in het gras tot het bijten in zijn eigen handen en het nadenken over de verdorvenheid van zijn generatie.
"Ik ben absoluut krankzinnig. Ik realiseer me dat omdat ik een realiteit zie die aan me voorbij vliegt als een klein streepje zonlicht. Ik zit in een gigantische draaikolk, wervelend en kolkend, en de realiteit is slechts een smalle spleet in de zijkant " - zo beschrijft Gannon zijn ervaring.
We hebben geprobeerd een psychedelische ervaring te beschrijven die onbedoeld de aantrekkingskracht van illegale middelen benadrukt. Je kunt dergelijke uitspraken niet lezen zonder te beseffen hoezeer drugs geïntegreerd zijn in de moderne samenleving. Het probleem van drugsverslaving bestaat al heel lang en georganiseerde drugshandelaren blijven steeds geraffineerdere manieren vinden om steeds complexere drugs te smokkelen.
Rond de eeuwwisseling domineerden cocaïne, heroïne en opium de drugsscene. Smokkelaars verstopten drugs in de zoom van hun jassen of injecteerden heroïne in fruit zoals sinaasappels, die ze vervolgens verkochten aan gevangenen die een straf uitzaten voor het verkopen van drugs.
"Ik ben absoluut krankzinnig. Ik realiseer me dat omdat ik een realiteit zie die aan me voorbij vliegt als een klein streepje zonlicht. Ik zit in een gigantische draaikolk, wervelend en kolkend, en de realiteit is slechts een smalle spleet in de zijkant " - zo beschrijft Gannon zijn ervaring.
We hebben geprobeerd een psychedelische ervaring te beschrijven die onbedoeld de aantrekkingskracht van illegale middelen benadrukt. Je kunt dergelijke uitspraken niet lezen zonder te beseffen hoezeer drugs geïntegreerd zijn in de moderne samenleving. Het probleem van drugsverslaving bestaat al heel lang en georganiseerde drugshandelaren blijven steeds geraffineerdere manieren vinden om steeds complexere drugs te smokkelen.
Rond de eeuwwisseling domineerden cocaïne, heroïne en opium de drugsscene. Smokkelaars verstopten drugs in de zoom van hun jassen of injecteerden heroïne in fruit zoals sinaasappels, die ze vervolgens verkochten aan gevangenen die een straf uitzaten voor het verkopen van drugs.
De drugssituatie verslechterde nadat de drooglegging werd ingevoerd. Studies toonden aan hoe mensen drugs inhaleerden en welke lichamelijke effecten dat veroorzaakte, waaronder "zadelneus", tegenwoordig bekend als "cocaïne neus".
Al tientallen jaren proberen onderzoekers niet-giftige drugs te maken om drugsverslaving te behandelen. De Universiteit van Virginia werkte aan een "dopevrije drug" , terwijl wetenschappers naar manieren zochten om cannabis te extraheren zonder psychoactieve bestanddelen.
Zestig jaar later zijn wetenschappers nog steeds op zoek naar manieren om de technologie te verbeteren. Sommige van de vroege experimenten zijn misschien niet geslaagd, maar veel andere drugsinterventies zijn wel succesvol geweest. Bekijk onze galerij voor meer informatie over de stijgende populariteit van marihuana in de jaren 1960, drugsgerelateerde corruptie onder diplomaten en ontmaskeringen van drugskartels.
In 1918 starttede minister van Financiën een speciale commissie om de nationale drugssituatie te bestuderen. Hun rapport gaf aan dat drugssmokkel de Verenigde Staten 61 miljoen dollar per jaar kostte, terwijl het aantal minderjarigen met een drugsverslaving bleef stijgen.
Al tientallen jaren proberen onderzoekers niet-giftige drugs te maken om drugsverslaving te behandelen. De Universiteit van Virginia werkte aan een "dopevrije drug" , terwijl wetenschappers naar manieren zochten om cannabis te extraheren zonder psychoactieve bestanddelen.
Zestig jaar later zijn wetenschappers nog steeds op zoek naar manieren om de technologie te verbeteren. Sommige van de vroege experimenten zijn misschien niet geslaagd, maar veel andere drugsinterventies zijn wel succesvol geweest. Bekijk onze galerij voor meer informatie over de stijgende populariteit van marihuana in de jaren 1960, drugsgerelateerde corruptie onder diplomaten en ontmaskeringen van drugskartels.
In 1918 starttede minister van Financiën een speciale commissie om de nationale drugssituatie te bestuderen. Hun rapport gaf aan dat drugssmokkel de Verenigde Staten 61 miljoen dollar per jaar kostte, terwijl het aantal minderjarigen met een drugsverslaving bleef stijgen.
Het probleem treft een breed scala aan mensen, van huisvrouwen tot actrices tot zakenmensen, maar gedetineerden gebruikten bijzonder slinkse methoden om hun toegang tot drugs te verzekeren. Bezoekers konden hen een "drugssandwich" geven of zelfs twee dollarbiljetten waar cocaïne tussen verstopt zat. Als iemand geen twee dollar had, kon zo iemand wat poeder verstoppen tussen de gescheurde hoeken van een ansichtkaart.
Nog meer smokkelaars verstopten cocaïne in de zoom van hun jas, injecteerden heroïne in fruit of bakten opiaten in zeep.Veel aan de drugshandel is de afgelopen honderd jaar hetzelfde gebleven.
Het drugsprobleem in Amerika is het afgelopen decennium dramatisch verslechterd. In 1930 leed één op de zes mensen aan verslaving. Dr. William I. Sirovich, een drugsexpert uit New York City, legde uit dat de invoering van de drooglegging in 1920 verslaafden alleen maar aanmoedigde om harddrugs te vervangen door alcohol.
In termen van het herstellen van de moraal had de wet het tegenovergestelde effect. Bovendien bleek de drugshandel veel gemakkelijker dan het smokkelen van alcohol. Mensen konden cocaïne gemakkelijk in hun zakken meenemen. Hoewel drugsverslaving verschillende sociale klassen trof, associeerde de maatschappij drugsgebruik uitsluitend met criminelen en daklozen. Door het bestaande taboe schaamden gewone mensen zich om hulp te zoeken.
Nog meer smokkelaars verstopten cocaïne in de zoom van hun jas, injecteerden heroïne in fruit of bakten opiaten in zeep.Veel aan de drugshandel is de afgelopen honderd jaar hetzelfde gebleven.
Het drugsprobleem in Amerika is het afgelopen decennium dramatisch verslechterd. In 1930 leed één op de zes mensen aan verslaving. Dr. William I. Sirovich, een drugsexpert uit New York City, legde uit dat de invoering van de drooglegging in 1920 verslaafden alleen maar aanmoedigde om harddrugs te vervangen door alcohol.
In termen van het herstellen van de moraal had de wet het tegenovergestelde effect. Bovendien bleek de drugshandel veel gemakkelijker dan het smokkelen van alcohol. Mensen konden cocaïne gemakkelijk in hun zakken meenemen. Hoewel drugsverslaving verschillende sociale klassen trof, associeerde de maatschappij drugsgebruik uitsluitend met criminelen en daklozen. Door het bestaande taboe schaamden gewone mensen zich om hulp te zoeken.
Sirovich stelde aan president Hoover voor om een internationale conventie te houden om de anti-drugsmaatregelen te harmoniseren, aangezien de meeste drugfabrieken zich in het buitenland bevonden, en zelfs om een "League of Nations on Drugs" op te richten.
In hun zoektocht naar een oplossing voor het probleem van drugsverslaving, onderzochten scheikundigen van de Universiteit van Virginia de mogelijkheid om een niet-verslavende drug te maken die de effecten van opium, morfine, heroïne en cocaïne kon nabootsen, maar zonder het lichaam te schaden. We noemden deze theoretische synthetische drug een "drugvrije drug", analoog aan de nicotinepleister.
Onderzoekers hebben ijverig gewerkt aan methodes om veilige drugs te produceren: eerst opium zuiveren om de schadelijke elementen ervan te isoleren, dan de drugmoleculen bestuderen om te begrijpen wat hen zo maakt.Om een veilig medicijn te maken, veronderstelden wetenschappers dat ze een onschadelijke chemische stof moesten vinden die geen onherstelbare schade aan cellen zou toebrengen.
Tot het midden van de jaren 1930 werd opium beschouwd als de primaire verslavende drug. Marihuana werd gezien als een "probleem aan de Mexicaanse grens" en als een stof waar niemand iets om gaf. Autoriteiten realiseerden zich de omvang van het landelijke probleem pas toen ze plantages begonnen te vinden in Pennsylvania, New York, Californië en Ohio, maar ook kleine percelen in de achtertuin in San Francisco en New Jersey.
In tegenstelling tot andere drugs bleek cannabis makkelijk te kweken, te kopen en te verwerken. Het was moeilijk om handelaars in marihuana te vervolgen, omdat veel staten alleen de invoer ervan verboden en het roken en kweken ervan gemakkelijk was.
Harold "Flash" Murray, een voormalige Amerikaanse narcotica-agent, sprak zijn minachting uit voor georganiseerde drugskartels en zei: "Het zijn ratten, sluw en meedogenloos". De beloning is nooit geweldig, zei hij, maar het geeft enorm veel voldoening om deze vijanden van de maatschappij te slim af te zijn.
In persoonlijke verhalen die doen denken aan misdaadromans en detectives, deelde Murray zijn verhalen over het confronteren van "orpedo's", misdadigers ingehuurd door drugsdealers, en hoe hij een pro werd in "de trucjes van de onderwereld".
Bijvoorbeeld, bewoners van een flatgebouw bedachten een manoeuvre genaamd "hanging laundry", waardoor de bende waslijnen kon gebruiken om drugs te smokkelen. Bendeleden hingen sokken bij de ramen zodat ze er bij een inval drugs in konden laten vallen en de naburige bende konden dwingen ze uit het zicht te verwijderen.
Om de daders te pakken te krijgen, gebruikte Murray verschillende trucs, zoals doen alsof hij gehandicapt was met krukken, omdat de drugsdealers waarschijnlijk niet zouden vermoeden dat er iets mis was. Eenmaal bij de deur verwijderde hij zijn vermomming, seinde naar zijn collega's en "stormde het drugshol binnen als een terriër in een nerts".
Harold "Flash" Murray, een voormalige Amerikaanse narcotica-agent, sprak zijn minachting uit voor georganiseerde drugskartels en zei: "Het zijn ratten, sluw en meedogenloos". De beloning is nooit geweldig, zei hij, maar het geeft enorm veel voldoening om deze vijanden van de maatschappij te slim af te zijn.
In persoonlijke verhalen die doen denken aan misdaadromans en detectives, deelde Murray zijn verhalen over het confronteren van "orpedo's", misdadigers ingehuurd door drugsdealers, en hoe hij een pro werd in "de trucjes van de onderwereld".
Bijvoorbeeld, bewoners van een flatgebouw bedachten een manoeuvre genaamd "hanging laundry", waardoor de bende waslijnen kon gebruiken om drugs te smokkelen. Bendeleden hingen sokken bij de ramen zodat ze er bij een inval drugs in konden laten vallen en de naburige bende konden dwingen ze uit het zicht te verwijderen.
Om de daders te pakken te krijgen, gebruikte Murray verschillende trucs, zoals doen alsof hij gehandicapt was met krukken, omdat de drugsdealers waarschijnlijk niet zouden vermoeden dat er iets mis was. Eenmaal bij de deur verwijderde hij zijn vermomming, seinde naar zijn collega's en "stormde het drugshol binnen als een terriër in een nerts".
De Tweede Wereldoorlog stelde het Ministerie van Landbouw voor een moeilijke taak: het leger had dringend behoefte aan bindtouw en touw. Voorheen werden vezels voor deze doeleinden geleverd vanuit de Filippijnen en Nederlands-Indië, maar door het gewapende conflict waren deze leveringen afgesneden. Als gevolg hiervan werden de autoriteiten gedwongen om hennepvezel te gebruiken, die gemakkelijk te verbouwen was op de Amerikaanse velden. De situatie werd gecompliceerd door het feit dat dergelijke hennepkwekerijen zouden kunnen bijdragen aan de groei van de drugshandel door aanzienlijke hoeveelheden marihuana te produceren.
Experts stelden voor om een hennepvariëteit te ontwikkelen met minimale hoeveelheden psychoactieve stoffen. De wetenschappelijke tests, die problemen opleverden wanneer ze op mensen getest werden, werden uitgevoerd door Dr. H.E. Warm uit de staat New York, die zijn drugs testte op vissen.
Om "drugsvrije cannabis" te maken moest hij het exacte gehalte aan psychoactieve bestanddelen in cannabis achterhalen. Hij verwerkte de geëxtraheerde stof tot een poeder en creëerde vier verschillende oplossingen met verschillende concentraties, die hij testte op een paar killifish. Dr. Warm experimenteerde ook met verschillende gekruiste cannabisvariëteiten, in de hoop een veilig product te ontwikkelen.
Experts stelden voor om een hennepvariëteit te ontwikkelen met minimale hoeveelheden psychoactieve stoffen. De wetenschappelijke tests, die problemen opleverden wanneer ze op mensen getest werden, werden uitgevoerd door Dr. H.E. Warm uit de staat New York, die zijn drugs testte op vissen.
Om "drugsvrije cannabis" te maken moest hij het exacte gehalte aan psychoactieve bestanddelen in cannabis achterhalen. Hij verwerkte de geëxtraheerde stof tot een poeder en creëerde vier verschillende oplossingen met verschillende concentraties, die hij testte op een paar killifish. Dr. Warm experimenteerde ook met verschillende gekruiste cannabisvariëteiten, in de hoop een veilig product te ontwikkelen.
Het stereotype van verslaafden die worden afgeschilderd als beroemdheden of bendeleden komt niet overeen met de werkelijkheid. Psychiaters wijzen erop dat het gewone mensen kunnen zijn die lijden aan psychologische problemen. Hoewel velen drugsverslaafden veroordelen, is het belangrijk om te onthouden dat hun verslaving vaak ernstig lijden en ondraaglijke ontwenningsverschijnselen veroorzaakt.
In de jaren 1960 nam de ondergrondse drugshandel een grote vlucht, mogelijk gemaakt door een corrupte alliantie tussen smokkelaars en oneerlijke ambtenaren. Harry L. Giordano, commissaris van het U.S. Bureau of Narcotics, onthulde feiten over belangrijke drugskoeriers. Hij onderzocht bijvoorbeeld de gevallen van Mauricio Rosal, ambassadeur van Guatemala in België, die vaak buitensporig zware bagage bij zich had bij aankomst in de Verenigde Staten. Giordano schakelde geheim agenten in om Rosal en zijn partner te volgen.
In de maanden na de publicatie van het LSD-artikel onderwierp verslaggever Robert Gannon zichzelf aan een experiment in het Eastern Pennsylvania Psychiatric Institute. Hij nam LSD in onder gecontroleerde omstandigheden om de effecten zorgvuldig te documenteren. De ervaring bestond uit vier stadia, die hem stuk voor stuk levendige herinneringen nalieten, van sensaties en emotionele turbulentie tot aangrijpende filosofische reflecties over de waarden van de samenleving.
Hoewel LSD zeer controversieel was, bleef marihuana de meest gebruikte en beschikbare drug.De opkomende populariteit van marihuana leidde tot bezorgdheid over de mogelijke verslaving, de associatie met misdaad en de psychiatrische effecten.
Zelfs met de wettelijke beperkingen is het kweken van marihuana net zo eenvoudig als het zaaien van zaadjes in een tuin. Hoewel de meeste marihuana uit Mexico komt, slagen sommige ervaren kwekers erin om het op Amerikaanse bodem te kweken. Eén zo'n geval resulteerde in de arrestatie van een 18-jarige jongen die in het bezit was van bijna $100.000 aan marihuana op een boerderij in Virginia.
In tegenstelling tot veel andere drugs is marihuana minder verslavend en leidt het niet tot ontwenningsverschijnselen. Bovendien waren deskundigen in de jaren 1950 van mening dat marihuana op zich geen poortdrug was voor hardere drugs. Het duurde bijna 70 jaar voordat de wereld dit feit accepteerde. De illegale aard van de marihuanahandel, ondersteund door dezelfde criminele netwerken als harddrugs, verergert de situatie alleen maar.