Αν αυτό που θέλετε είναι ένας πραγματικός αιθέρας (ο πετρελαϊκός αιθέρας είναι ένα μείγμα αλκανίων στην αυστηρή χημική ορολογία, πιθανότατα εξανίων), οι εύκολα προμηθεύσιμες και αρκετά ισοδύναμα συμπεριφερόμενες ουσίες είναι ο MTBE (μεθυλο-τερβουτυλαιθέρας) και ο διισοπροπυλαιθέρας, ωστόσο τα σημεία βρασμού τους είναι υψηλότερα, αλλά αυτό τους καθιστά μόνο ασφαλέστερους στη χρήση από τον διαιθυλαιθέρα (γνωστό συνήθως ως αιθέρα). Η παραπάνω ανάρτηση είναι η πραγματικά χρήσιμη απλά προσέξτε το λευκόπνευμα, το τολουόλιο και τα ξυλένια που έχουν σημεία βρασμού πάνω από 100C οπότε μπορεί να περιπλέξουν τις διαδικασίες εξάτμισης ελλείψει περιστροφικού εξατμιστή. Αν χρησιμοποιήσεις οξικό αιθυλεστέρα μην εκχυλίζεις ποτέ έντονα όξινα ή αλκαλικά διαλύματα με αυτόν και ακόμα και αν το pH δεν είναι ακραίο (5,5-8,5) απλά κινήσου γρήγορα. Ξέρω ότι είναι ασφαλές να εκχυλίζετε με οξικό αιθυλεστέρα 5MeOTryptamine που έχω ελεύθερη βάση από το υδροχλωρίδιο αλλά με ανθρακικό K/Na ως βάση αντί για υδροξείδιο. Δεδομένου ότι το AcOEt είναι ένας εστέρας υδρολύεται εύκολα πίσω στο οξύ και την αλκοόλη από την οποία προέκυψε αν το pH είναι πολύ υψηλό ή πολύ χαμηλό (οξικό οξύ και αιθανόλη σε αυτή την περίπτωση, και τα δύο θα κάνουν ένα χάος που θα επιλύσετε μόνο με έναν κατάλληλο διαλύτη που δεν είναι ευαίσθητος στο pH). Αν όντως κάνατε ένα χάος και δεν υπάρχει διαχωρισμός μην είστε ανόητοι και πετάξετε όλο το πράγμα, υπάρχουν πολλοί από εμάς εδώ για να σας βοηθήσουμε. Πολλοί αρχάριοι απλά θυμώνουν και πετάνε το μείγμα τους που στην πραγματικότητα μπορεί να σωθεί με το πολύτιμο κομμάτι της έλλειψης πληροφοριών.
