Phenibut & υπνωτικά χάπια
Το Phenibut ή β-φαινυλο-γ-αμινοβουτυρικό οξύ είναι ένα είδος κατασταλτικού φαρμάκου του κεντρικού νευρικού συστήματος που χρησιμοποιείται για τη μείωση του άγχους, τη βελτίωση του ύπνου και την ενίσχυση της γνωστικής λειτουργίας.
Η ουσία αυτή χρησιμοποιείται συχνά για τις νοοτροπικές και αγχολυτικές ιδιότητές της. Ο μηχανισμός δράσης του Phenibut αποδίδεται στην ικανότητά του να συνδέεται με τους υποδοχείς GABA-В στον εγκέφαλο, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την αναστολή της νευροδιαβίβασης.
Αυτή η σύνδεση οδηγεί σε αύξηση της δραστηριότητας του συστήματος GABA, με αποτέλεσμα να επιφέρει ηρεμιστικό αποτέλεσμα και μείωση του άγχους. Εκτός από τη δέσμευση στους υποδοχείς GABA-B, το Phenibut έχει επίσης ήπια επίδραση στους ιονοτροπικούς υποδοχείς GABA-A. Η ουσία αυτή είναι γνωστό ότι είναι αγωνιστής των υποδοχέων ντοπαμίνης, αν και οι συγκεκριμένοι μηχανισμοί του τρόπου με τον οποίο το Phenibut αλληλεπιδρά με το ντοπαμινεργικό σύστημα και οι ακριβείς περιοχές του εγκεφάλου που επηρεάζει παραμένουν ασαφείς.
Το Phenibut δρα επίσης ως ανταγωνιστής της β-φαινυθυλαμίνης, μιας νευροδιαμορφωτικής και αγχογόνου ουσίας στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Αυτές οι διάφορες επιδράσεις και αλληλεπιδράσεις του Phenibut το καθιστούν μια πολύπλοκη ουσία που πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή. Είναι αστείο ότι σε ορισμένες χώρες το Phenibut πωλείται ως συμπλήρωμα διατροφής και σε άλλες ως συνταγογραφούμενο φάρμακο.
Τα υπνωτικά χάπια, επίσης γνωστά ως ηρεμιστικά-υπνωτικά, είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της αϋπνίας ή άλλων διαταραχών του ύπνου με την πρόκληση ύπνου. Παρακάτω παρατίθεται ένας κατάλογος με τις πιο κοινές ομάδες υπνωτικών χαπιών:
Βενζοδιαζεπίνες: Διαζεπάμη: Τεμαζεπάμη, Εσταζολάμη, Τριαζολάμη, Διαζεπάμη.
Μη βενζοδιαζεπικά υπνωτικά: Ζολπιδέμη, Εσσοπικλόνη, Ζαλέπλον.
Αγωνιστές των υποδοχέων της μελατονίνης: Ramelteon, Tasimelteon.
Ορισμένα αντικαταθλιπτικά μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματικά στην προώθηση του ύπνου. Για παράδειγμα, η τραζοδόνη και η δοξεπίνη.
Ανταγωνιστές των υποδοχέων ορεξίνης: Suvorexant.
Βαρβιτουρικά: Φαινοβαρβιτάλη, πεντοβαρβιτάλη.
Αντισταμινικά: Διφαινυδραμίνη, Δοξυλαμίνη.
Άλλα: Φυσικές θεραπείες με ηρεμιστική δράση, όπως ρίζες βαλεριάνας ή εκχύλισμα Passiflora.
Η χρήση του Phenibut σε συνδυασμό με άλλα κατασταλτικά του κεντρικού νευρικού συστήματος, όπως όλα τα είδη υπνωτικών χαπιών, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αμοιβαία ενίσχυση των επιδράσεων και την παράταση της διάρκειας δράσης. Οι επιδράσεις και των δύο φαρμάκων μπορεί να ενταθούν, οδηγώντας σε υπερβολική καταστολή, μυϊκή χαλάρωση, αμνησία και άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες. Σε υψηλότερες δόσεις, υπάρχει κίνδυνος να παρουσιαστεί απροσδόκητη απώλεια συνείδησης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε εμετό και ασφυξία. Ο συνδυασμός μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο επικίνδυνων επιπέδων αναπνευστικής καταστολής, η οποία είναι μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή κατάσταση.
Επιπλέον, το Phenibut μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανοχής, εξάρτησης και εθισμού όταν λαμβάνεται με υπνωτικά χάπια. Τα δύο φάρμακα μπορούν επίσης να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους και να επηρεάσουν τα επίπεδα νευροδιαβιβαστών όπως το GABA, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη ρύθμιση του ύπνου και του άγχους.
Επιπλέον, ο συνδυασμός αυτός δεν έχει ευρέως διαδεδομένα και επιβεβαιωμένα οφέλη, ούτε για την αντιμετώπιση προβλημάτων ύπνου ούτε για ψυχαγωγικούς σκοπούς.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγεται αυτός ο συνδυασμός υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Last edited by a moderator: