Δεξτρομεθορφάνη (DXM) & SSRIs
Η δεξτρομεθορφάνη (DXM) είναι ένα φάρμακο που λειτουργεί κυρίως ως κατασταλτικό του βήχα. Αλλά για ψυχαγωγικούς σκοπούς, χρησιμοποιείται λόγω της διαλυτικής του δράσης. Ο ακριβής μηχανισμός δράσης της DXM δεν είναι πλήρως κατανοητός, αλλά πιστεύεται ότι περιλαμβάνει πολλαπλούς μηχανισμούς εντός του σώματος.
Ένας από τους κύριους τρόπους δράσης του DXM είναι η δράση του ως ανταγωνιστή στους υποδοχείς NMDA (N-Methyl-D-Aspartate) στον εγκέφαλο. Οι υποδοχείς NMDA εμπλέκονται στη μετάδοση των σημάτων πόνου και των αντανακλαστικών του βήχα. Μπλοκάροντας αυτούς τους υποδοχείς, το DXM συμβάλλει στη μείωση του αντανακλαστικού του βήχα, οδηγώντας σε καταστολή του βήχα.
Παρεμποδίζοντας τους υποδοχείς NMDA, το DXM παρεμβαίνει στη διεγερτική σηματοδότηση εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αυτός ο τρόπος δράσης είναι συγκρίσιμος με αυτόν της κεταμίνης. Αντί να ανταγωνίζεται άμεσα τους ίδιους τους υποδοχείς NMDA, η δεξτρομεθορφάνη λειτουργεί ως προφάρμακο, μετατρέποντας τον πιο ισχυρό μεταβολίτη της, τη δεξτρορφάνη, η οποία στην πραγματικότητα μεσολαβεί για τις διαλυτικές επιδράσεις.
Επιπλέον, η DXM μπορεί επίσης να επηρεάσει άλλους υποδοχείς στον εγκέφαλο, όπως οι υποδοχείς σίγμα-1, οι νικοτινικοί υποδοχείς άλφα-3 βήτα-4 και οι υποδοχείς σεροτονίνης. Στην περίπτωση των τελευταίων, το DXM λειτουργεί ως μη εκλεκτικός αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης.
Επιπλέον, η DXM αυξάνει τα επίπεδα της αδρενοκορτικοτροπικής ορμόνης (ACTH) και της κορτικοστερόνης στο πλάσμα του αίματος. Παρά το γεγονός ότι προέρχεται από τη μορφίνη, η DXM δεν λειτουργεί ως ισχυρός μ-οπιοειδής αγωνιστής όπως για παράδειγμα η κωδεΐνη.
Οι SSRI (Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης) είναι μια κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία καταστάσεων όπως η κατάθλιψη, οι αγχώδεις διαταραχές και ορισμένες άλλες καταστάσεις ψυχικής υγείας. Οι SSRIs δρουν επηρεάζοντας τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο.
Η σεροτονίνη απελευθερώνεται από ένα νευρικό κύτταρο και ταξιδεύει σε ένα άλλο, όπου συνδέεται με συγκεκριμένους υποδοχείς, μεταδίδοντας σήματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων. Μετά τη μετάδοση του σήματος, η σεροτονίνη επαναρροφάται από το πρώτο νευρικό κύτταρο μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται επαναπρόσληψη.
Οι SSRIs δρουν αναστέλλοντας την επαναπρόσληψη της σεροτονίνης, γεγονός που αυξάνει την ποσότητα σεροτονίνης που είναι διαθέσιμη στους χώρους μεταξύ των νευρικών κυττάρων (συναπτικές σχισμές). Αυτό επιτρέπει την ενισχυμένη σηματοδότηση της σεροτονίνης και την επικοινωνία μεταξύ των νευρικών κυττάρων.
Αυξάνοντας τα επίπεδα σεροτονίνης, οι SSRIs βοηθούν στη ρύθμιση της διάθεσης και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την κατάθλιψη και τις αγχώδεις διαταραχές. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες συνεπούς χρήσης SSRI για να βιώσετε τα πλήρη θεραπευτικά οφέλη. Παραδείγματα SSRIs περιλαμβάνουν:
- Φλουοξετίνη (Prozac): Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής, της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής (ΙΨΔ), της διαταραχής πανικού και της νευρικής βουλιμίας.
- Σερτραλίνη (Zoloft): Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής, της διαταραχής πανικού, της διαταραχής κοινωνικού άγχους και της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής (ΙΨΔ).
- Εσιταλοπράμη (Lexapro): Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής και της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής.
- Παροξετίνη (Paxil): Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής, της διαταραχής πανικού, της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής και της διαταραχής κοινωνικού άγχους.
Η αλληλεπίδραση μεταξύ DXM και SSRIs συμβαίνει κυρίως λόγω των επιδράσεών τους στα επίπεδα σεροτονίνης. Και οι δύο ουσίες αυξάνουν τα επίπεδα σεροτονίνης και αυτό μας επιτρέπει να αναμένουμε αυξημένους κινδύνους ανάπτυξης μιας επικίνδυνης κατάστασης που ονομάζεται σύνδρομο σεροτονίνης. Αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει υπερβολική συσσώρευση σεροτονίνης στο σώμα, που οδηγεί σε συμπτώματα όπως:
- Σύγχυση
- Ταραχή ή ανησυχία
- Αυξημένος καρδιακός ρυθμός
- Υψηλή αρτηριακή πίεση
- Διασταλμένες κόρες
- Απώλεια μυϊκού συντονισμού ή συσπάσεις
- Μυϊκή ακαμψία
- Ισχυρή εφίδρωση
- Διάρροια
- Πονοκέφαλος
- Τρέμουλο
- Ανατριχίλα
- Σε σοβαρές περιπτώσεις, το σύνδρομο σεροτονίνης μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή και μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως επιληπτικές κρίσεις, ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς και απώλεια αισθήσεων.
Δεδομένων των πολύπλοκων και μη πλήρως μελετημένων επιδράσεων και των δύο συστατικών αυτού του συνδυασμού, μπορούν να αναμένονται και άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες.
Εάν λαμβάνετε SSRIs όπως σας υποδεικνύουν οι γιατροί με τη μορφή θεραπείας, αξίζει να ολοκληρώσετε την πορεία και να περιμένετε μια παύση 2-3 εβδομάδων πριν δώσετε προσοχή στην ψυχαγωγική χρήση του DXM.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγετε αυτόν τον συνδυασμό υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Last edited by a moderator: