Dextromethorphan (DXM) Injectable opiates Red Συζήτηση: (DXM) & ενέσιμα οπιούχα

[HEISENBERG]

Δεξτρομεθορφάνη (DXM) & ενέσιμα οπιούχα

Ηδεξτρομεθορφάνη (DXM) είναι ένα φάρμακο που βρίσκεται συνήθως στα μη συνταγογραφούμενα αντιβηχικά. Η κύρια χρήση του είναι η ανακούφιση του βήχα, αλλά έχει επίσης ψυχοδραστικές ιδιότητες που μπορεί να οδηγήσουν σε κατάχρηση.

Το DXM δρα στους υποδοχείς σίγμα-1 στον εγκέφαλο, οι οποίοι εμπλέκονται στη ρύθμιση της νευροδιαβίβασης και έχουν ρόλο στην καταστολή του βήχα. Αυτό μειώνει το αντανακλαστικό του βήχα. Σε υψηλότερες δόσεις, το DXM μπλοκάρει τους υποδοχείς NMDA (N-methyl-D-aspartate). Οι υποδοχείς NMDA είναι κρίσιμοι για τη συναπτική πλαστικότητα και τη λειτουργία της μνήμης. Ο αποκλεισμός τους μπορεί να οδηγήσει σε αποστασιοποιητικές επιδράσεις, παρόμοιες με εκείνες που προκαλούνται από την κεταμίνη ή τη φαινκυκλιδίνη (PCP).

Το DXM αναστέλλει την επαναπρόσληψη της σεροτονίνης, αυξάνοντας τα επίπεδά της στον εγκέφαλο. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ήπια ευφορία και έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει σύνδρομο σεροτονίνης εάν ληφθεί με άλλους σεροτονινεργικούς παράγοντες. Το DXM αναστέλλει επίσης την επαναπρόσληψη της νορεπινεφρίνης, η οποία μπορεί να συμβάλει σε αυξημένη εγρήγορση και ενέργεια.

Το DXM μεταβολίζεται στο ήπαρ από το ένζυμο κυτόχρωμα P450 2D6 (CYP2D6) στον ενεργό μεταβολίτη του, τη δεξτρορφάνη (DXO), η οποία έχει επίσης ιδιότητες ανταγωνιστή του NMDA. Η δραστηριότητα του CYP2D6 ποικίλλει μεταξύ των ατόμων, οδηγώντας σε διαφορετικά επίπεδα ευαισθησίας και κινδύνου για ανεπιθύμητες ενέργειες.


Ταενέσιμα οπιούχα, γνωστά και ως οπιοειδή, όταν λαμβάνονται υπόψη τόσο τα φυσικά όσο και τα συνθετικά παράγωγα, είναι μια κατηγορία φαρμάκων που δεσμεύονται στους υποδοχείς οπιοειδών στον εγκέφαλο, τον νωτιαίο μυελό και άλλα μέρη του σώματος. Τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται κυρίως για την ανακούφιση από τον πόνο, αλλά έχουν επίσης σημαντικές δυνατότητες κατάχρησης και εθισμού.

Υποδοχείς οπιοειδών:

• Υποδοχείς Mu (μ): Ο πρωταρχικός στόχος για τα περισσότερα οπιοειδή, υπεύθυνοι για την αναλγησία, την ευφορία, την αναπνευστική καταστολή και τη σωματική εξάρτηση.
• Δέλτα Υποδοχείς (δ): Συμβάλλουν στην αναλγησία και μπορούν να ρυθμίσουν τη διάθεση και τις συναισθηματικές αντιδράσεις.
• Υποδοχείς κάππα (κ): Συμμετέχουν στην αναλγησία, τη δυσφορία και τις ψευδαισθήσεις.

Όταν τα οπιοειδή δεσμεύονται σε αυτούς τους υποδοχείς, αναστέλλουν την απελευθέρωση νευροδιαβιβαστών όπως η ουσία Ρ και το γλουταμικό, οι οποίοι εμπλέκονται στη μετάδοση των σημάτων πόνου. Αυτή η σύνδεση προκαλεί επίσης την απελευθέρωση ντοπαμίνης στις οδούς ανταμοιβής του εγκεφάλου, οδηγώντας σε αισθήματα ευφορίας, γεγονός που μπορεί να συμβάλει στο εθιστικό δυναμικό τους.

Παραδείγματα ενέσιμων οπιούχων

• Μορφίνη: Δεσμεύεται κυρίως στους υποδοχείς mu, παρέχοντας ισχυρά αναλγητικά και ευφορικά αποτελέσματα.
• Ηρωίνη (διακετυλομορφίνη): Διασχίζει γρήγορα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και μετατρέπεται σε μορφίνη, προκαλώντας έντονη ευφορία και αναλγησία.
• Φεντανύλη: Εξαιρετικά ισχυρός αγωνιστής των υποδοχέων mu, περίπου 50-100 φορές πιο ισχυρός από τη μορφίνη.
• Υδρομορφόνη (Dilaudid): Παρόμοια με τη μορφίνη αλλά πιο ισχυρή, παρέχοντας αποτελεσματική αναλγησία και ευφορία.
• Οξυμορφόνη: Ισχυρός αγωνιστής των υποδοχέων mu, που χρησιμοποιείται για τα ισχυρά αναλγητικά του αποτελέσματα.

Τα οπιοειδή μεταβολίζονται κυρίως στο ήπαρ από ένζυμα όπως το κυτόχρωμα P450.


Ο συνδυασμός του DXM με ενέσιμα οπιούχα μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά σημαντικών και δυνητικά επικίνδυνων επιδράσεων λόγω των επικαλυπτόμενων και συνεργιστικών επιπτώσεών τους στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

1. Ενισχυμένη καταστολή του ΚΝΣ: Και οι δύο ουσίες μπορούν να προκαλέσουν κατάθλιψη του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ), οδηγώντας σε ζάλη, υπνηλία και μειωμένες γνωστικές και κινητικές λειτουργίες. Όταν συνδυάζονται, οι επιδράσεις αυτές μπορεί να είναι πιο έντονες, αυξάνοντας τον κίνδυνο ατυχημάτων και τραυματισμών. Οι ασθενείς ενδέχεται να παρουσιάσουν σοβαρή καταστολή και μειωμένη κρίση.
2. Αναπνευστική καταστολή: Τόσο το DXM όσο και τα ενέσιμα οπιούχα μπορούν να προκαλέσουν αναπνευστική καταστολή καταστέλλοντας τα αναπνευστικά κέντρα του εγκεφαλικού στελέχους. Όταν χρησιμοποιούνται μαζί, η επίδραση αυτή μπορεί να ενισχυθεί σημαντικά, αυξάνοντας τον κίνδυνο απειλητικής για τη ζωή αναπνευστικής ανεπάρκειας. Αυτό αποτελεί πρωταρχική ανησυχία σε καταστάσεις υπερδοσολογίας.
3. Αυξημένος κίνδυνος υπερδοσολογίας: Λόγω των συνδυασμένων κατασταλτικών επιδράσεων στο ΚΝΣ και το αναπνευστικό σύστημα, υπάρχει σημαντικά αυξημένος κίνδυνος υπερδοσολογίας όταν το DXM και τα ενέσιμα οπιούχα χρησιμοποιούνται μαζί. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν λαμβάνονται υψηλότερες δόσεις οποιασδήποτε από τις δύο ουσίες ή εάν το άτομο έχει χαμηλή ανοχή στη μία ή και στις δύο ουσίες.
4. Πρόσθετες παρενέργειες: Άλλες παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία, έμετο, δυσκοιλιότητα και κατακράτηση ούρων. Η μακροχρόνια χρήση ή κατάχρηση αυτού του συνδυασμού μπορεί να οδηγήσει σε ανοχή, εξάρτηση, με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης συμπτωμάτων στέρησης κατά τη διακοπή.
5. Μεταβολικές αλληλεπιδράσεις: Οι ατομικές διακυμάνσεις στο μεταβολισμό των φαρμάκων, ιδίως όσον αφορά τα ένζυμα του κυτοχρώματος P450, μπορεί να μεταβάλλουν τις επιδράσεις αυτών των φαρμάκων. Για παράδειγμα, το DXM μεταβολίζεται από το CYP2D6 και τα άτομα με διαφορετικά επίπεδα αυτού του ενζύμου μπορεί να εμφανίσουν διαφορετική ένταση των επιδράσεων.
6. Σύνδρομο σεροτονίνης: Ο συνδυασμός του DXM με οπιοειδή όπως η μορφίνη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης συνδρόμου σεροτονίνης. Πρόκειται για μια σπάνια αλλά σοβαρή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως σύγχυση, παραισθήσεις, επιληπτικές κρίσεις, ακραίες μεταβολές στην αρτηριακή πίεση, αυξημένο καρδιακό ρυθμό, πυρετό, υπερβολική εφίδρωση, ρίγος, μυϊκή δυσκαμψία, τρόμος, έλλειψη συντονισμού, ναυτία, έμετο και διάρροια. Σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε κώμα ή θάνατο.

Ο συνδυασμός του DXM και των ενέσιμων οπιούχων ενέχει σημαντικούς κινδύνους για την υγεία, ιδίως λόγω των συνεργιστικών τους επιδράσεων στο αναπνευστικό και το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγεται αυτός ο συνδυασμός υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.