Η 4-φθοροαμφεταμίνη (4-FA, 4-FMP, PFA, flava, 4floor, f-fluor, Flux CD cleaner, para-fluoroamphetamine, 4-fluorophenylaminopropane Flux, PAL-303) είναι μια νέα ψυχοδραστική ουσία της κατηγορίας των αμφεταμινών, εξαιρετικά δραστικό εμπαθογόνο με ευφορικές επιδράσεις, οι οποίες θεωρούνται λιγότερο έντονες από το MDMA και πιο έντονες από την αμφεταμίνη, ακολουθούμενες από μέτρια διέγερση για χρονικό διάστημα από 4 έως 10 ώρες. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία κατά τη διάρκεια ιατροδικαστικής εξέτασης το 2003 και μέχρι το 2010 είχε ήδη εντοπιστεί σε 12 άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τόσο κατά τη διάρκεια ιατροδικαστικών ιατρικών μελετών όσο και σε ορισμένες κλινικές μελέτες χρηστών ψυχοδιεγερτικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πιο πρόσφατη χημική δομή του 4-FA είναι διαφορετική από εκείνη που αναφερόταν σε προηγούμενες μελέτες της δεκαετίας του 1980.
Το μόριο της 4-φθοροαμφεταμίνης περιέχει έναν πυρήνα φαινεθυλαμίνης και έναν φαινυλικό δακτύλιο, ο οποίος συνδέεται με την αμινομάδα μέσω μιας αιθυλικής ομάδας και μιας πρόσθετης υποκατεστημένης μεθυλικής ομάδας. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η 4-φθοροαμφεταμίνη ανήκει άμεσα στην κατηγορία των φθοριούχων αναλόγων της αμφεταμίνης, έχει επίσης κονιορτοποιημένη εμφάνιση με χαμηλές-μέτριες υγροσκοπικές ιδιότητες και τάση σχηματισμού λίθων. Το χρώμα της ουσίας είναι συνήθως ανοιχτό κίτρινο, μπεζ, κρεμ, πικάντικο στη γεύση, αλλά έχει ελαφρώς κορεσμένη οσμή, διαφορετική από την αμφεταμίνη.
Φαρμακοκινητική και φαρμακοδυναμική.
Δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα σχετικά με τη φαρμακοκινητική του 4-FA λόγω της χαμηλής δημοτικότητάς του στην αγορά. Μετά την από του στόματος χορήγηση, η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα του αίματος επιτυγχάνεται κατά μέσο όρο μετά από 2 ώρες. Μετά από εφάπαξ λήψη της ουσίας σε δόση 100 mg, η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα του αίματος είναι 195 (155-316) ng/ml και η συγκέντρωση της ουσίας στον ορό 12 ώρες μετά τη χρήση είναι κατά μέσο όρο 85 ng/ml. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το 4-FΑ απεκκρίνεται κυρίως στα ούρα, διεξήχθη μελέτη, στην οποία προσδιορίστηκε η συγκέντρωση της ουσίας σε αυτό το βιολογικό υλικό. Μετά την από του στόματος χορήγηση μιας τυπικής δόσης 4-φθοροαμφεταμίνης, η αναγνωρίσιμη συγκέντρωση της ουσίας είναι παρούσα στα ούρα επί 12 ώρες και κυμαίνεται μεταξύ 0,7-38 mg/l. Η μέγιστη συγκέντρωση στα ούρα επιτυγχάνεται, κατά μέσο όρο, σε 4 ώρες μετά τη χορήγηση.
Μόνο 3 μεταβολίτες της 4-φθοροαμφεταμίνης έχουν ταυτοποιηθεί μέχρι στιγμής (ανιχνεύθηκαν σε χαμηλές συγκεντρώσεις σε πειράματα): ο πρώτος είναι ο κύριος, ο δεύτερος είναι ένα διαστερεομερές της 4-φθοροαμφεταμίνης και ο τρίτος είναι η υδροξυλιωμένη 4-φθοροαμφεταμίνη η οποία έχει συζευχθεί και η καμπύλη συγκέντρωσης-χρόνου της συμπίπτει με εκείνες της 4-FA. Έτσι, είναι δυνατόν να υποθέσουμε ότι η 4-FA έχει δύο τρόπους μεταβολισμού μετά από χορήγηση από το στόμα.
Η 4-FA μπορεί να ανιχνευθεί στο σάλιο μετά από 12 ώρες εάν πραγματοποιηθεί LC-MS/MS. Η συγκέντρωση της ουσίας στο σάλιο μετά από αυτό το χρονικό διάστημα είναι υψηλότερη από ό,τι στον ορό και ανέρχεται σε 403 ng/ml, ενώ η μέγιστη συγκέντρωση στο σάλιο επιτυγχάνεται μετά από 1,25 ώρες. Η μέση θανατηφόρος δόση για την ουσία αυτή κυμαίνεται από 40 έως 55 mg/kg. Ο χρόνος ημιζωής αποβολής της ουσίας από τον ορό του αίματος είναι κατά μέσο όρο 8,4 ώρες- λαμβάνοντας υπόψη τις σημαντικές διαφορές στις συγκεντρώσεις, δεν πραγματοποιήθηκε εκθετική παλινδρόμηση του χρόνου ημιζωής κατά τη μελέτη των σταθερών του λόγου των συγκεντρώσεων στο σάλιο και στον ορό του αίματος.
Υπάρχουν ενδείξεις διασταυρούμενης αντιδραστικότητας στις θετικές εξετάσεις για αμφεταμίνη και MDMA, με μόνο το 4-FA να είναι παρόν σε όλη τη διαλογή CEDIA DAU, όπου η μέση τιμή του είναι 307 ng/ml με συγκέντρωση αποκοπής 250 ng/ml. Επίσης, η ανάλυση από την Abbott TDx προσφέρει κάποια επιβεβαίωση των δεδομένων. Η κινητική του 4-FA μελετήθηκε ακόμη και στο κερί του αυτιού (το οποίο αποτελεί ένα από τα σημαντικά στάδια της ιατρικής εξέτασης μαζί με τη μελέτη της παρουσίας ψυχοδραστικής ουσίας στα μαλλιά και τα νύχια για την ταυτοποίηση του χρόνου χρήσης). Έτσι, σε 1 ώρα μετά την από του στόματος χορήγηση 150 mg 4-FA, η συγκέντρωσή του στο κερί του αυτιού φθάνει κατά μέσο όρο σε 1,52 ng/mg. Ο χρόνος ανίχνευσης της ουσίας στο κερί του αυτιού μπορεί να είναι έως και 7 ημέρες.
Οι φαρμακοδυναμικές δραστηριότητες της 4-φθοροαμφεταμίνης συνίστανται σε έναν κλασικό καταρράκτη αμφεταμινών, συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης ΝΕ, DA και 5-HT στον εγκέφαλο και της αναστολής της επαναπρόσληψής τους. Αποδείχθηκε ότι η 4-FA προκαλεί πιο έντονα την απελευθέρωση ΝΕ, στη συνέχεια DA και 5-HT (EC50 <50, <200 και <1000 nM, αντίστοιχα). Παρόμοια επίδραση παρατηρήθηκε και κατά την αναστολή της επαναπρόσληψης αυτών των νευροδιαβιβαστών (οι τιμές IC50 για τη ΝΕ, τη DA και την 5-HT ήταν <0,4, <4 και <20 Μ, αντίστοιχα). Σε πειραματικές μελέτες αποδείχθηκε ότι η επίδραση του 4-FA στο ντοπαμινεργικό σύστημα στον πυρήνα του nucleus accumbens είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στο σεροτονινεργικό σύστημα. Έτσι, παρουσία 4-FA σε δόση 1 mg/kg σε αρουραίους, το επίπεδο DA αυξήθηκε κατά 300% και το επίπεδο 5-HT μόνο κατά 30%. Στο ραβδωτό σώμα, η DA αυξήθηκε κατά 800%.
Κλινικές επιδράσεις από τη χρήση.
Σε μελέτες των Brunt και Linsen, αναφέρεται ότι οι χρήστες εντοπίζουν ποικίλες επιδράσεις μετά τη λήψη 4-FA, οι οποίες σχετίζονται κυρίως με την υπαγωγή της ουσίας στην ομάδα της αμφεταμίνης. Τις περισσότερες φορές τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από 4-FA περιλαμβάνουν: μειωμένη όρεξη, ξηρότητα των βλεννογόνων, εφίδρωση, μυδρίαση, μυρμήγκιασμα στο σώμα, δυσκολίες συντονισμού, βρουξισμό, αυξημένη ενέργεια και κύμα δύναμης, δυσκολίες συντονισμού, υπερκινητικότητα και αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
Επιπλέον, μπορεί να υπάρχουν ψυχολογικές επιδράσεις, όπως έντονη εμπάθεια, αίσθημα ευτυχίας και χαράς, αναπλήρωση ενέργειας. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες αποτελούνται από τα κλασικά συμπτώματα της χρήσης ψυχοδιεγερτικών: τρόμος, σύγχυση, διέγερση ηρεμίας, διαταραχή της όρασης, ταχυκαρδία, αυξημένη αρτηριακή πίεση, ταχύπνοια, πονοκέφαλος, δυσφαγία, ναυτία, έμετος, συγκοπή, κοιλιακό άλγος ή δυσφορία, πολύ σπάνια ακουστικές ή οπτικές ψευδαισθήσεις ή παραισθήσεις.
Προς το παρόν, υπάρχουν μόνο λίγα άρθρα που περιγράφουν τις περιπτώσεις οξείας τοξικότητας από 4-φθοροαμφεταμίνη. Παρουσιάστηκε ένα από τα κλινικά περιστατικά, ένας ασθενής με οξεία δηλητηρίαση με εργαστηριακά επιβεβαιωμένη παρουσία της ουσίας (συγκέντρωση στα ούρα 64 mg/l). Ο ασθενής έλαβε εντατική θεραπεία στη μονάδα εντατικής θεραπείας για καρδιογενές σοκ. Πραγματοποιήθηκε επεμβατικός αερισμός- ανάρρωσε εντός δύο εβδομάδων και πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο σε ικανοποιητική κατάσταση. Η δεύτερη κλινική περίπτωση σχετιζόταν με σύνδρομο σεροτονίνης μετά από χρήση 200 mg 4-FA. Εισήχθη στη μονάδα εντατικής θεραπείας 4 ώρες αργότερα με συμπαθομιμητικές επιδράσεις: έντονη διέγερση, υπεραντανακλαστικότητα, μυδρίαση, διαφόρηση, ταχυκαρδία, αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος στους 41,4 C. Μετά από εμβάπτιση σε παγωμένο νερό, εντατική θεραπεία, πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο την επόμενη ημέρα με βελτίωση.
Μέθοδοι χρήσης, δόσεις, αλληλεπιδράσεις.
Συνιστάται η χρήση κυρίως με χορήγηση από το στόμα μέσω της χρήσης καψακίων ζελατίνης. Συνιστάται να μην τρώτε τροφή για 2 ώρες πριν και να ξεκινήσετε τη λήψη αναστολέων αντλίας πρωτονίων (ομεπραζόλη) 1 ημέρα πριν από τη χρήση. Η ελαφριά δόση από το στόμα είναι 0,5-0,9 mg/kg και συνιστάται πάντα να ξεκινάτε με τις ελάχιστες δόσεις. Η μέση δόση της ουσίας είναι 0,9-1,4 mg/kg, υψηλή δόση είναι κάθε δόση που υπερβαίνει τα 1,4 mg/kg. Άλλη μέθοδος είναι η ενδορινική χορήγηση. Η μέση δόση για τη μέθοδο αυτή είναι 0,3-0,5 mg/kg. Η έναρξη της δράσης της ουσίας επέρχεται εντός 30 λεπτών με τάση αύξησης της εμπειρικής κατάστασης, χαμηλή ευφορία, κλασικές επιδράσεις των ψυχοδιεγερτικών.
Στο αρχικό στάδιο μπορεί να υπάρξει ναυτία, δυσπεψία, δυσφορία στην άνω κοιλιακή χώρα και στο στήθος, στη συνέχεια τα συμπτώματα μπορεί να εξισωθούν πλήρως. Η διάρκεια των επιδράσεων είναι 3-6 ώρες με ομαλή μετάβαση στις μετα-επιδράσεις, οι οποίες μπορεί να διαρκέσουν για μία ημέρα.
Χαμηλοί κίνδυνοι όταν το 4-FA χρησιμοποιείται μαζί με τις ακόλουθες ουσίες: βενζοδιαζεπίνες, SSRI, MDMA.
Μέτριος κίνδυνος όταν το 4-FA χρησιμοποιείται μαζί με τις ακόλουθες ουσίες: μανιτάρια, LSD, DMT, μεσκαλίνη, 2С-х, κάνναβη, κεταμίνη, κοκαΐνη, μεθοξεταμίνη, καφεΐνη, αλκοόλ, GHB.
Υψηλός κίνδυνος: DOx, PCP, DXM, 5-MeO-xxT, 2C-Tx, NBOMes.
Είναι εξαιρετικά επικίνδυνη η χρήση 4-φθοροαμφεταμίνης μαζί με αΜΤ, τραμαδόλη, άλλους αγωνιστές υποδοχέων οπιοειδών, αναστολείς ΜΑΟ.
Το μόριο της 4-φθοροαμφεταμίνης περιέχει έναν πυρήνα φαινεθυλαμίνης και έναν φαινυλικό δακτύλιο, ο οποίος συνδέεται με την αμινομάδα μέσω μιας αιθυλικής ομάδας και μιας πρόσθετης υποκατεστημένης μεθυλικής ομάδας. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η 4-φθοροαμφεταμίνη ανήκει άμεσα στην κατηγορία των φθοριούχων αναλόγων της αμφεταμίνης, έχει επίσης κονιορτοποιημένη εμφάνιση με χαμηλές-μέτριες υγροσκοπικές ιδιότητες και τάση σχηματισμού λίθων. Το χρώμα της ουσίας είναι συνήθως ανοιχτό κίτρινο, μπεζ, κρεμ, πικάντικο στη γεύση, αλλά έχει ελαφρώς κορεσμένη οσμή, διαφορετική από την αμφεταμίνη.
Φαρμακοκινητική και φαρμακοδυναμική.
Δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα σχετικά με τη φαρμακοκινητική του 4-FA λόγω της χαμηλής δημοτικότητάς του στην αγορά. Μετά την από του στόματος χορήγηση, η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα του αίματος επιτυγχάνεται κατά μέσο όρο μετά από 2 ώρες. Μετά από εφάπαξ λήψη της ουσίας σε δόση 100 mg, η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα του αίματος είναι 195 (155-316) ng/ml και η συγκέντρωση της ουσίας στον ορό 12 ώρες μετά τη χρήση είναι κατά μέσο όρο 85 ng/ml. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το 4-FΑ απεκκρίνεται κυρίως στα ούρα, διεξήχθη μελέτη, στην οποία προσδιορίστηκε η συγκέντρωση της ουσίας σε αυτό το βιολογικό υλικό. Μετά την από του στόματος χορήγηση μιας τυπικής δόσης 4-φθοροαμφεταμίνης, η αναγνωρίσιμη συγκέντρωση της ουσίας είναι παρούσα στα ούρα επί 12 ώρες και κυμαίνεται μεταξύ 0,7-38 mg/l. Η μέγιστη συγκέντρωση στα ούρα επιτυγχάνεται, κατά μέσο όρο, σε 4 ώρες μετά τη χορήγηση.
Μόνο 3 μεταβολίτες της 4-φθοροαμφεταμίνης έχουν ταυτοποιηθεί μέχρι στιγμής (ανιχνεύθηκαν σε χαμηλές συγκεντρώσεις σε πειράματα): ο πρώτος είναι ο κύριος, ο δεύτερος είναι ένα διαστερεομερές της 4-φθοροαμφεταμίνης και ο τρίτος είναι η υδροξυλιωμένη 4-φθοροαμφεταμίνη η οποία έχει συζευχθεί και η καμπύλη συγκέντρωσης-χρόνου της συμπίπτει με εκείνες της 4-FA. Έτσι, είναι δυνατόν να υποθέσουμε ότι η 4-FA έχει δύο τρόπους μεταβολισμού μετά από χορήγηση από το στόμα.
Η 4-FA μπορεί να ανιχνευθεί στο σάλιο μετά από 12 ώρες εάν πραγματοποιηθεί LC-MS/MS. Η συγκέντρωση της ουσίας στο σάλιο μετά από αυτό το χρονικό διάστημα είναι υψηλότερη από ό,τι στον ορό και ανέρχεται σε 403 ng/ml, ενώ η μέγιστη συγκέντρωση στο σάλιο επιτυγχάνεται μετά από 1,25 ώρες. Η μέση θανατηφόρος δόση για την ουσία αυτή κυμαίνεται από 40 έως 55 mg/kg. Ο χρόνος ημιζωής αποβολής της ουσίας από τον ορό του αίματος είναι κατά μέσο όρο 8,4 ώρες- λαμβάνοντας υπόψη τις σημαντικές διαφορές στις συγκεντρώσεις, δεν πραγματοποιήθηκε εκθετική παλινδρόμηση του χρόνου ημιζωής κατά τη μελέτη των σταθερών του λόγου των συγκεντρώσεων στο σάλιο και στον ορό του αίματος.
Υπάρχουν ενδείξεις διασταυρούμενης αντιδραστικότητας στις θετικές εξετάσεις για αμφεταμίνη και MDMA, με μόνο το 4-FA να είναι παρόν σε όλη τη διαλογή CEDIA DAU, όπου η μέση τιμή του είναι 307 ng/ml με συγκέντρωση αποκοπής 250 ng/ml. Επίσης, η ανάλυση από την Abbott TDx προσφέρει κάποια επιβεβαίωση των δεδομένων. Η κινητική του 4-FA μελετήθηκε ακόμη και στο κερί του αυτιού (το οποίο αποτελεί ένα από τα σημαντικά στάδια της ιατρικής εξέτασης μαζί με τη μελέτη της παρουσίας ψυχοδραστικής ουσίας στα μαλλιά και τα νύχια για την ταυτοποίηση του χρόνου χρήσης). Έτσι, σε 1 ώρα μετά την από του στόματος χορήγηση 150 mg 4-FA, η συγκέντρωσή του στο κερί του αυτιού φθάνει κατά μέσο όρο σε 1,52 ng/mg. Ο χρόνος ανίχνευσης της ουσίας στο κερί του αυτιού μπορεί να είναι έως και 7 ημέρες.
Οι φαρμακοδυναμικές δραστηριότητες της 4-φθοροαμφεταμίνης συνίστανται σε έναν κλασικό καταρράκτη αμφεταμινών, συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης ΝΕ, DA και 5-HT στον εγκέφαλο και της αναστολής της επαναπρόσληψής τους. Αποδείχθηκε ότι η 4-FA προκαλεί πιο έντονα την απελευθέρωση ΝΕ, στη συνέχεια DA και 5-HT (EC50 <50, <200 και <1000 nM, αντίστοιχα). Παρόμοια επίδραση παρατηρήθηκε και κατά την αναστολή της επαναπρόσληψης αυτών των νευροδιαβιβαστών (οι τιμές IC50 για τη ΝΕ, τη DA και την 5-HT ήταν <0,4, <4 και <20 Μ, αντίστοιχα). Σε πειραματικές μελέτες αποδείχθηκε ότι η επίδραση του 4-FA στο ντοπαμινεργικό σύστημα στον πυρήνα του nucleus accumbens είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στο σεροτονινεργικό σύστημα. Έτσι, παρουσία 4-FA σε δόση 1 mg/kg σε αρουραίους, το επίπεδο DA αυξήθηκε κατά 300% και το επίπεδο 5-HT μόνο κατά 30%. Στο ραβδωτό σώμα, η DA αυξήθηκε κατά 800%.
Κλινικές επιδράσεις από τη χρήση.
Σε μελέτες των Brunt και Linsen, αναφέρεται ότι οι χρήστες εντοπίζουν ποικίλες επιδράσεις μετά τη λήψη 4-FA, οι οποίες σχετίζονται κυρίως με την υπαγωγή της ουσίας στην ομάδα της αμφεταμίνης. Τις περισσότερες φορές τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από 4-FA περιλαμβάνουν: μειωμένη όρεξη, ξηρότητα των βλεννογόνων, εφίδρωση, μυδρίαση, μυρμήγκιασμα στο σώμα, δυσκολίες συντονισμού, βρουξισμό, αυξημένη ενέργεια και κύμα δύναμης, δυσκολίες συντονισμού, υπερκινητικότητα και αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
Επιπλέον, μπορεί να υπάρχουν ψυχολογικές επιδράσεις, όπως έντονη εμπάθεια, αίσθημα ευτυχίας και χαράς, αναπλήρωση ενέργειας. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες αποτελούνται από τα κλασικά συμπτώματα της χρήσης ψυχοδιεγερτικών: τρόμος, σύγχυση, διέγερση ηρεμίας, διαταραχή της όρασης, ταχυκαρδία, αυξημένη αρτηριακή πίεση, ταχύπνοια, πονοκέφαλος, δυσφαγία, ναυτία, έμετος, συγκοπή, κοιλιακό άλγος ή δυσφορία, πολύ σπάνια ακουστικές ή οπτικές ψευδαισθήσεις ή παραισθήσεις.
Προς το παρόν, υπάρχουν μόνο λίγα άρθρα που περιγράφουν τις περιπτώσεις οξείας τοξικότητας από 4-φθοροαμφεταμίνη. Παρουσιάστηκε ένα από τα κλινικά περιστατικά, ένας ασθενής με οξεία δηλητηρίαση με εργαστηριακά επιβεβαιωμένη παρουσία της ουσίας (συγκέντρωση στα ούρα 64 mg/l). Ο ασθενής έλαβε εντατική θεραπεία στη μονάδα εντατικής θεραπείας για καρδιογενές σοκ. Πραγματοποιήθηκε επεμβατικός αερισμός- ανάρρωσε εντός δύο εβδομάδων και πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο σε ικανοποιητική κατάσταση. Η δεύτερη κλινική περίπτωση σχετιζόταν με σύνδρομο σεροτονίνης μετά από χρήση 200 mg 4-FA. Εισήχθη στη μονάδα εντατικής θεραπείας 4 ώρες αργότερα με συμπαθομιμητικές επιδράσεις: έντονη διέγερση, υπεραντανακλαστικότητα, μυδρίαση, διαφόρηση, ταχυκαρδία, αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος στους 41,4 C. Μετά από εμβάπτιση σε παγωμένο νερό, εντατική θεραπεία, πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο την επόμενη ημέρα με βελτίωση.
Μέθοδοι χρήσης, δόσεις, αλληλεπιδράσεις.
Συνιστάται η χρήση κυρίως με χορήγηση από το στόμα μέσω της χρήσης καψακίων ζελατίνης. Συνιστάται να μην τρώτε τροφή για 2 ώρες πριν και να ξεκινήσετε τη λήψη αναστολέων αντλίας πρωτονίων (ομεπραζόλη) 1 ημέρα πριν από τη χρήση. Η ελαφριά δόση από το στόμα είναι 0,5-0,9 mg/kg και συνιστάται πάντα να ξεκινάτε με τις ελάχιστες δόσεις. Η μέση δόση της ουσίας είναι 0,9-1,4 mg/kg, υψηλή δόση είναι κάθε δόση που υπερβαίνει τα 1,4 mg/kg. Άλλη μέθοδος είναι η ενδορινική χορήγηση. Η μέση δόση για τη μέθοδο αυτή είναι 0,3-0,5 mg/kg. Η έναρξη της δράσης της ουσίας επέρχεται εντός 30 λεπτών με τάση αύξησης της εμπειρικής κατάστασης, χαμηλή ευφορία, κλασικές επιδράσεις των ψυχοδιεγερτικών.
Στο αρχικό στάδιο μπορεί να υπάρξει ναυτία, δυσπεψία, δυσφορία στην άνω κοιλιακή χώρα και στο στήθος, στη συνέχεια τα συμπτώματα μπορεί να εξισωθούν πλήρως. Η διάρκεια των επιδράσεων είναι 3-6 ώρες με ομαλή μετάβαση στις μετα-επιδράσεις, οι οποίες μπορεί να διαρκέσουν για μία ημέρα.
Χαμηλοί κίνδυνοι όταν το 4-FA χρησιμοποιείται μαζί με τις ακόλουθες ουσίες: βενζοδιαζεπίνες, SSRI, MDMA.
Μέτριος κίνδυνος όταν το 4-FA χρησιμοποιείται μαζί με τις ακόλουθες ουσίες: μανιτάρια, LSD, DMT, μεσκαλίνη, 2С-х, κάνναβη, κεταμίνη, κοκαΐνη, μεθοξεταμίνη, καφεΐνη, αλκοόλ, GHB.
Υψηλός κίνδυνος: DOx, PCP, DXM, 5-MeO-xxT, 2C-Tx, NBOMes.
Είναι εξαιρετικά επικίνδυνη η χρήση 4-φθοροαμφεταμίνης μαζί με αΜΤ, τραμαδόλη, άλλους αγωνιστές υποδοχέων οπιοειδών, αναστολείς ΜΑΟ.
Attachments
Last edited by a moderator: