writeup by bandil, taken from the vespiary!! i am aware theres another thread 4 the DOx series as a whole, but this seems 2 b a different method from the one listed there. feel free 2 delete this thread if im wrong tho >_<
Περίπου 30 γραμμάρια διμεθοξυτολουόλιου, παρασκευάστηκαν όπως περιγράφεται σε προηγούμενη ανάρτηση, μέσω της οδού TMP σε υψηλές αποδόσεις. Ενώ το διμεθοξυτολουόλιο αποστάζει, το σύμπλοκο Vilsmeier παρασκευάστηκε με τον ακόλουθο τρόπο:
Ένα πολύ παλιό δοχείο DMF ξηράνθηκε ρίχνοντας μερικά γραμμάρια ξηρού θειικού νατρίου σε αυτό και ανακινώντας το για λίγα λεπτά. Μετά την καθίζηση, 45 mL DMF τοποθετήθηκαν σε ένα RBF των 500 mL και αναδεύτηκαν μαγνητικά. 40 mL όχι και τόσο καινούργιου POCl3 προστέθηκαν σε μία δόση στο DMF μέσω χωνιού προσθήκης. Το διάλυμα αναδεύτηκε για 1½ ώρα σε θερμοκρασία δωματίου, όπου σταδιακά έγινε βαθύ πορτοκαλί, γεγονός που υποδηλώνει τον επιτυχή σχηματισμό του συμπλόκου Vilsmeier.
Στο μείγμα αυτό προστέθηκαν 15 γραμμάρια φρεσκοαποσταγμένου διμεθοξυτολουολίου σε μία μερίδα. Το χωνί προσθήκης αντικαταστάθηκε με ένα συμπυκνωτή με προσαρτημένο σωλήνα ξήρανσης. Η όλη παρτίδα αναδεύτηκε σε RT για 15 λεπτά και στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε βραστό νερό για δύο ώρες. Σταδιακά σκοτείνιαζε και στο τέλος των δύο ωρών ήταν κατάμαυρο. Όλο το χάος ρίχτηκε σε 1½ L κρύου νερού βρύσης με πολύ πάγο. Αυτό πήρε αμέσως ένα ωραίο πορτοκαλί χρώμα και μύρισε όπως συνηθίζουν να μυρίζουν οι υποκατεστημένες βενζαλδεΰδες (γλυκό). Αυτό διηθήθηκε όταν έλιωσε ο πάγος. Όλο αυτό το διάλυμα διηθήθηκε με αναρρόφηση για να προκύψουν 4 γραμμάρια 2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλοβενζαλδεΰδης. Η απόδοση ήταν χαμηλή, αλλά η μεταγενέστερη εξέταση της ιλύος του φιλτραρισμένου νερού έδειξε ότι είχε κατακρημνιστεί πολύ περισσότερο. Είναι πάντα δύσκολο να κρίνουμε πόση ποσότητα επιπλέει σε ένα χάος λάσπης, αλλά μπορεί να είναι αρκετή για να φέρει την απόδοση πιο κοντά στα 12 γραμμάρια περίπου, καθιστώντας την αρκετά εφικτή σύνθεση. Όπως πάντα η υπομονή είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα σε τέτοιου είδους εργασίες - ίσως και η κολύμβηση να μάθει κάποτε
Η τελική απόδοση θα αναρτηθεί μόλις μετρηθεί σωστά φιλτραριστεί, μετρηθεί κλπ.
Το BA ήταν χωρίς περαιτέρω καθαρισμό που υποβλήθηκε σε συμπύκνωση alá βαρίου. 4 γραμμάρια Ba, 1,9 γραμμάρια νιτροαιθάνιο, ½ mL 40% μεθυλαμίνη, 10 mL μεθανόλη και επεξεργάστηκε με τον συνήθη τρόπο. Λειτούργησε άψογα και έδωσε 4,6 g (87% απόδοση) αρκετά καθαρισμένου νιτροπροπενίου [σημείωση fidelis: νομίζω ότι εννοεί P2NP όταν λέει νιτροπρόπενιο].
3,7 g LAH τοποθετήθηκαν σε 64,5 mL THF και τοποθετήθηκαν σε μαγνητικό αναδευτήρα. Σε αυτό προστέθηκαν 4,6 γραμμάρια νιτροπροπενίου σε 64,5 mL THF. Το μείγμα αυτό αφέθηκε σε παλινδρόμηση κατά τη διάρκεια της νύχτας και θα καθαριστεί σε λίγες ώρες. Αυτό -θεωρητικά- θα δοκιμαστεί βέβαια αυστηρά κατά τη διάρκεια του επερχόμενου φεστιβάλ. Το Κολύμπι θα αναφέρει τα αποτελέσματα.
Συνολικά, το DOM παρασκευάστηκε από το μηδέν (σχεδόν) σε μία ημέρα εργασίας. Πολύ ωραία αν ρωτάτε τον Swim
Αν κάποιος έχει κάποια σχόλια για το κάπως τροποποιημένο αντιδραστήριο Vilsmeier που παρασκευάστηκε, παρακαλώ να τα δημοσιεύσει. Ήταν ένας συνδυασμός του indole Vilsmeier από τη σελίδα του rh [σημείωση fidelis: σελίδα του rhodium; δεν είμαι σίγουρος] και κάποιου από το PIHKAL κλπ... Φαίνεται ότι λειτούργησε εντάξει όμως!
Η τελική απόδοση ήταν 3,2 γραμμάρια του υδροχλωριδίου ως -όχι και τόσο λευκή- ουσία.
Περίπου 30 γραμμάρια διμεθοξυτολουόλιου, παρασκευάστηκαν όπως περιγράφεται σε προηγούμενη ανάρτηση, μέσω της οδού TMP σε υψηλές αποδόσεις. Ενώ το διμεθοξυτολουόλιο αποστάζει, το σύμπλοκο Vilsmeier παρασκευάστηκε με τον ακόλουθο τρόπο:
Ένα πολύ παλιό δοχείο DMF ξηράνθηκε ρίχνοντας μερικά γραμμάρια ξηρού θειικού νατρίου σε αυτό και ανακινώντας το για λίγα λεπτά. Μετά την καθίζηση, 45 mL DMF τοποθετήθηκαν σε ένα RBF των 500 mL και αναδεύτηκαν μαγνητικά. 40 mL όχι και τόσο καινούργιου POCl3 προστέθηκαν σε μία δόση στο DMF μέσω χωνιού προσθήκης. Το διάλυμα αναδεύτηκε για 1½ ώρα σε θερμοκρασία δωματίου, όπου σταδιακά έγινε βαθύ πορτοκαλί, γεγονός που υποδηλώνει τον επιτυχή σχηματισμό του συμπλόκου Vilsmeier.
Στο μείγμα αυτό προστέθηκαν 15 γραμμάρια φρεσκοαποσταγμένου διμεθοξυτολουολίου σε μία μερίδα. Το χωνί προσθήκης αντικαταστάθηκε με ένα συμπυκνωτή με προσαρτημένο σωλήνα ξήρανσης. Η όλη παρτίδα αναδεύτηκε σε RT για 15 λεπτά και στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε βραστό νερό για δύο ώρες. Σταδιακά σκοτείνιαζε και στο τέλος των δύο ωρών ήταν κατάμαυρο. Όλο το χάος ρίχτηκε σε 1½ L κρύου νερού βρύσης με πολύ πάγο. Αυτό πήρε αμέσως ένα ωραίο πορτοκαλί χρώμα και μύρισε όπως συνηθίζουν να μυρίζουν οι υποκατεστημένες βενζαλδεΰδες (γλυκό). Αυτό διηθήθηκε όταν έλιωσε ο πάγος. Όλο αυτό το διάλυμα διηθήθηκε με αναρρόφηση για να προκύψουν 4 γραμμάρια 2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλοβενζαλδεΰδης. Η απόδοση ήταν χαμηλή, αλλά η μεταγενέστερη εξέταση της ιλύος του φιλτραρισμένου νερού έδειξε ότι είχε κατακρημνιστεί πολύ περισσότερο. Είναι πάντα δύσκολο να κρίνουμε πόση ποσότητα επιπλέει σε ένα χάος λάσπης, αλλά μπορεί να είναι αρκετή για να φέρει την απόδοση πιο κοντά στα 12 γραμμάρια περίπου, καθιστώντας την αρκετά εφικτή σύνθεση. Όπως πάντα η υπομονή είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα σε τέτοιου είδους εργασίες - ίσως και η κολύμβηση να μάθει κάποτε
Η τελική απόδοση θα αναρτηθεί μόλις μετρηθεί σωστά φιλτραριστεί, μετρηθεί κλπ.Το BA ήταν χωρίς περαιτέρω καθαρισμό που υποβλήθηκε σε συμπύκνωση alá βαρίου. 4 γραμμάρια Ba, 1,9 γραμμάρια νιτροαιθάνιο, ½ mL 40% μεθυλαμίνη, 10 mL μεθανόλη και επεξεργάστηκε με τον συνήθη τρόπο. Λειτούργησε άψογα και έδωσε 4,6 g (87% απόδοση) αρκετά καθαρισμένου νιτροπροπενίου [σημείωση fidelis: νομίζω ότι εννοεί P2NP όταν λέει νιτροπρόπενιο].
3,7 g LAH τοποθετήθηκαν σε 64,5 mL THF και τοποθετήθηκαν σε μαγνητικό αναδευτήρα. Σε αυτό προστέθηκαν 4,6 γραμμάρια νιτροπροπενίου σε 64,5 mL THF. Το μείγμα αυτό αφέθηκε σε παλινδρόμηση κατά τη διάρκεια της νύχτας και θα καθαριστεί σε λίγες ώρες. Αυτό -θεωρητικά- θα δοκιμαστεί βέβαια αυστηρά κατά τη διάρκεια του επερχόμενου φεστιβάλ. Το Κολύμπι θα αναφέρει τα αποτελέσματα.
Συνολικά, το DOM παρασκευάστηκε από το μηδέν (σχεδόν) σε μία ημέρα εργασίας. Πολύ ωραία αν ρωτάτε τον Swim
Αν κάποιος έχει κάποια σχόλια για το κάπως τροποποιημένο αντιδραστήριο Vilsmeier που παρασκευάστηκε, παρακαλώ να τα δημοσιεύσει. Ήταν ένας συνδυασμός του indole Vilsmeier από τη σελίδα του rh [σημείωση fidelis: σελίδα του rhodium; δεν είμαι σίγουρος] και κάποιου από το PIHKAL κλπ... Φαίνεται ότι λειτούργησε εντάξει όμως!
Η τελική απόδοση ήταν 3,2 γραμμάρια του υδροχλωριδίου ως -όχι και τόσο λευκή- ουσία.
